कबित सव्ये भाई गुरदास जी
पृष्ठ - 350
ਜੈਸੇ ਦੀਪ ਦਿਪਤ ਭਵਨ ਉਜੀਆਰੋ ਹੋਤ ਸਗਲ ਸਮਗ੍ਰੀ ਗ੍ਰਿਹਿ ਪ੍ਰਗਟ ਦਿਖਾਤ ਹੈ ।
जैसे दीप दिपत भवन उजीआरो होत सगल समग्री ग्रिहि प्रगट दिखात है ।
ਓਤਿ ਪੋਤ ਜੋਤਿ ਹੋਤ ਕਾਰਜ ਬਾਛਤ ਸਿਧਿ ਆਨਦ ਬਿਨੋਦ ਸੁਖ ਸਹਜਿ ਬਿਹਾਤ ਹੈ ।
ओति पोत जोति होत कारज बाछत सिधि आनद बिनोद सुख सहजि बिहात है ।
ਲਾਲਚ ਲੁਭਾਇ ਰਸੁ ਲੁਭਿਤ ਨਾਨਾ ਪਤੰਗ ਬੁਝਤ ਹੀ ਅੰਧਕਾਰ ਭਏ ਅਕੁਲਾਤ ਹੈ ।
लालच लुभाइ रसु लुभित नाना पतंग बुझत ही अंधकार भए अकुलात है ।
ਤੈਸੇ ਬਿਦਿਮਾਨਿ ਜਾਨੀਐ ਨ ਮਹਿਮਾ ਮਹਾਂਤ ਅੰਤਿਰੀਛ ਭਏ ਪਾਛੈ ਲੋਗ ਪਛੁਤਾਤ ਹੈ ।੩੫੦।
तैसे बिदिमानि जानीऐ न महिमा महांत अंतिरीछ भए पाछै लोग पछुतात है ।३५०।