ഒരു കണക്കെഴുത്തുകാരൻ്റെ മനസ്സ് ലൗകിക കാര്യങ്ങളുടെ കണക്കുകൾ സൂക്ഷിക്കുന്നതിലും എഴുതുന്നതിലും മുഴുകിയിരിക്കുന്നതുപോലെ, അത് ഭഗവാൻ്റെ പേനകൾ എഴുതുന്നതിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നില്ല.
മനസ്സ് കച്ചവടത്തിലും കച്ചവടത്തിലും മുഴുകിയിരിക്കുന്നതിനാൽ ഭഗവാൻ്റെ നാമധ്യാനത്തിൽ മുഴുകാനും അതിൽ മുഴുകാനും മനസ്സ് ഇഷ്ടപ്പെടുന്നില്ല.
ഒരു പുരുഷൻ സ്വർണ്ണത്തിലും സ്ത്രീയോടുള്ള സ്നേഹത്തിലും ആകൃഷ്ടനാകുന്നത് പോലെ, വിശുദ്ധ പുരുഷന്മാരുടെ സഭയോട് ഒരു നിമിഷം പോലും അവൻ തൻ്റെ ഹൃദയത്തിൽ അത്തരം സ്നേഹം കാണിക്കുന്നില്ല.
ലൗകിക ബന്ധനങ്ങളിലും കാര്യങ്ങളിലും ജീവിതം ചിലവഴിക്കുന്നു. യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങൾ പരിശീലിക്കുകയും പിന്തുടരുകയും ചെയ്യാത്ത ഒരാൾ ഈ ലോകത്തിൽ നിന്ന് പുറപ്പെടാനുള്ള സമയം അടുത്തുവരുമ്പോൾ പശ്ചാത്തപിക്കുന്നു. (234)