കബിത് സവായ് ഭായ് ഗുരുദാസ് ജി

പേജ് - 542

ਜੈਸੇ ਖਾਂਡ ਖਾਂਡ ਕਹੈ ਮੁਖਿ ਨਹੀ ਮੀਠਾ ਹੋਇ ਜਬ ਲਗ ਜੀਭ ਸ੍ਵਾਦ ਖਾਂਡੁ ਨਹੀਂ ਖਾਈਐ ।

jaise khaandd khaandd kahai mukh nahee meetthaa hoe jab lag jeebh svaad khaandd naheen khaaeeai |

പഞ്ചസാര, പഞ്ചസാര എന്നു പറഞ്ഞാൽ വായിൽ പഞ്ചസാരയുടെ മധുരം അനുഭവപ്പെടില്ല. പഞ്ചസാര നാവിൽ വെച്ചില്ലെങ്കിൽ അതിൻ്റെ രുചി അനുഭവിക്കാൻ കഴിയില്ല.

ਜੈਸੇ ਰਾਤ ਅੰਧੇਰੀ ਮੈ ਦੀਪਕ ਦੀਪਕ ਕਹੈ ਤਿਮਰ ਨ ਜਾਈ ਜਬ ਲਗ ਨ ਜਰਾਈਐ ।

jaise raat andheree mai deepak deepak kahai timar na jaaee jab lag na jaraaeeai |

ഇരുളടഞ്ഞ രാത്രിയിൽ, വിളക്ക്, വിളക്ക് കത്തിച്ചില്ലെങ്കിൽ വിളക്ക് ഇരുട്ടിനെ അകറ്റില്ല.

ਜੈਸੇ ਗਿਆਨ ਗਿਆਨ ਕਹੈ ਗਿਆਨ ਹੂੰ ਨ ਹੋਤ ਕਛੁ ਜਬ ਲਗੁ ਗੁਰ ਗਿਆਨ ਅੰਤਰਿ ਨ ਪਾਈਐ ।

jaise giaan giaan kahai giaan hoon na hot kachh jab lag gur giaan antar na paaeeai |

ജിയാൻ (അറിവ്) എന്ന് വീണ്ടും വീണ്ടും പറഞ്ഞാൽ മാത്രം അറിവ് ലഭിക്കില്ല. അവൻ്റെ നാമം ഹൃദയത്തിൽ കുടികൊള്ളുന്നതിലൂടെ മാത്രമേ അത് നേടാനാകൂ.

ਤੈਸੇ ਗੁਰ ਧਿਆਨ ਕਹੈ ਗੁਰ ਧਿਆਨ ਹੂ ਨ ਪਾਵਤ ਜਬ ਲਗੁ ਗੁਰ ਦਰਸ ਜਾਇ ਨ ਸਮਾਈਐ ।੫੪੨।

taise gur dhiaan kahai gur dhiaan hoo na paavat jab lag gur daras jaae na samaaeeai |542|

അതുപോലെ യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ കാണണമെന്ന് ആവർത്തിച്ച് ആവശ്യപ്പെടുന്ന ഒരാൾക്ക് യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെക്കുറിച്ചുള്ള ധ്യാനം നേടാനാവില്ല. യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ ഒരു ദർശനത്തിൻ്റെ തീവ്രമായ ആഗ്രഹത്തിൽ ആത്മാവിലേക്ക് സ്വയം മുഴുകുമ്പോൾ മാത്രമേ ഇത് സാധ്യമാകൂ. (542)

സൂചിക (1 - 675)

കബിത് സവൈയേ പേജ്: 1 - 675