ഒരു ശിഷ്യൻ തൻ്റെ ഗുരുവിനെ കണ്ടുമുട്ടുകയും അവൻ കഠിനാധ്വാനം ചെയ്യുകയും അവൻ്റെ പ്രമാണങ്ങളിൽ സ്വയം അധ്വാനിക്കുകയും ചെയ്യുമ്പോൾ, അവൻ അധമബുദ്ധിയിൽ നിന്ന് മുക്തി നേടുകയും ദൈവിക ബുദ്ധി അവനിൽ വെളിപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നു. അവൻ തൻ്റെ അറിവില്ലായ്മ നീക്കി അവൻ്റെ അറിവ് നേടുന്നു.
യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ ദർശനത്താൽ, തൻ്റെ മനസ്സിനെ ഏകാഗ്രമാക്കുന്നതിലൂടെ, അവൻ ലൗകിക സുഖങ്ങളിൽ നിന്ന് തൻ്റെ ശ്രദ്ധയെ അകറ്റുകയും ദൈവിക വചനം തൻ്റെ ബോധത്തിൽ കേന്ദ്രീകരിക്കുകയും മറ്റെല്ലാ ആകർഷണങ്ങളിൽ നിന്നും തൻ്റെ മനസ്സിനെ അടക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
അവൻ്റെ സ്നേഹത്തിൽ, എല്ലാ ലൗകിക സുഖങ്ങളും ഉപേക്ഷിച്ച്, അവൻ്റെ നാമത്തിൽ ലയിച്ചു, അവൻ എപ്പോഴും അവനെ സ്മരിച്ചുകൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു.
ഗുരുവുമായുള്ള കൂടിക്കാഴ്ചയിലൂടെ, ഒരു ഗുരു ബോധമുള്ള ഒരു വ്യക്തി ഭഗവാനുമായി ഒന്നായിത്തീരുമെന്നും അവൻ്റെ ജീവിതകാലം മുഴുവൻ നാം സിമ്രനെ ആശ്രയിച്ചിരിക്കുന്നുവെന്നും ഉറപ്പായും വിശ്വസിക്കുക. (34)