സദ്ഗുരുവിൻ്റെ ഒരു ചെറിയ നോട്ടം കൊണ്ട്, ഗുരുവിൻ്റെ ഒരു ശിഷ്യൻ്റെ ശരീരവും ഭാവവും ദിവ്യമായിത്തീരുന്നു. അപ്പോൾ അവൻ ചുറ്റും ഭഗവാൻ്റെ സാന്നിധ്യം കാണാൻ തുടങ്ങുന്നു.
ഗുർശബാദിൽ (ഗുരുവിൻ്റെ വചനം) ധ്യാനിക്കുന്നതിലൂടെയും അതിൻ്റെ അഭയം പ്രാപിക്കുന്നതിലൂടെയും ഗുരുവിൻ്റെ പ്രമാണങ്ങൾ അവനിൽ വെളിപ്പെടുന്നു. ദൈവിക വചനത്തിൻ്റെ അടങ്ങാത്ത ഈണം ശ്രവിക്കുന്ന അവസ്ഥയിൽ എത്തുമ്പോൾ, അവൻ സമനിലയുടെ ഉയർന്ന അവസ്ഥയുടെ ആനന്ദം ആസ്വദിക്കുന്നു.
യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെക്കുറിച്ചുള്ള അറിവിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കുകയും അവൻ്റെ ഉപദേശം ശ്രദ്ധിക്കുകയും ധ്യാനിക്കുകയും അവൻ്റെ ആജ്ഞയനുസരിച്ച് ജീവിതം നയിക്കുകയും ചെയ്യുമ്പോൾ സ്നേഹത്തിൻ്റെ ഒരു വികാരം വളരുകയും പൂക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ഈ സ്നേഹജീവിതത്തിൽ, ഗുരുബോധമുള്ള ഒരാൾ റേഡിയയെ തിരിച്ചറിയുന്നു
തേനീച്ച അമൃതം കുടിച്ച്, താമരപ്പൂവിൻ്റെ പെട്ടി പോലുള്ള ദളങ്ങളിൽ അടച്ച് ദിവ്യാനന്ദം നേടുമ്പോൾ, അതുപോലെ തൻ്റെ ജീവിതത്തിന് ആത്മീയ സമാധാനം നൽകുന്നതിനായി, ഒരു യഥാർത്ഥ അന്വേഷകൻ ഗുരുവിൻ്റെ താമര പോലുള്ള പാദങ്ങൾ കൽപ്പിക്കുകയും കുടിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ആഴത്തിൽ സഹ