جد منکھّ ستگراں دی سنگتِ وچ آیا تے کنچت کٹاچھ تھوڑھا ماتر اکھّ بھر کے انھاں تکّ لیا، بھاو کٹ کانٹا +اچھّ اکھّ دا = کنچت بھر کرپا بھری اکھّ دی چوبھ جگیاسی ولّ چلا دتی، تاں اتنے ماتر نال ہی اوسی دیہی دب اجلے بھاو والی سچی سندر بن جایا کردی ہے تے دبی دسٹِ الوکک گیان سمپنّ ستسنگ دیاں رمزاں سمجھن والا ہو جاندا ہے ارُ دب جوتِ کے ایسور پرکاش دے دھیان کے کر کے دب درشٹانت دب سروپ بھگونت درشٹ آ جاندا ساکھیاتکار نوں پراپت ہو جاندا ہے۔
شبد ستگراں دے اپدیش دا ببیک جیوں کا تیوں ویچار ہو اؤندا ہے تے اوس دی ٹیک سہارا اندر ملدے سار ہی گرمتِ پرکرن انوساری گرمکھی متِ پرگٹ ہو اؤندی ہے، اتے پھیر اسے ہی بھاو وکھے انمنی کو انمنی اوستھا یا مدرا انتر نشانا باہر درشٹی بھاوی سادھنا نوں متانت کے متوندیاں متوندیاں منن کردے ابھیاس کردے ہوئے انہ گمّ بیہدّ منڈل وکھے وا انہد دھنی دے شرون دی گمّ پہنچ پراپت ہو جاندی ہے۔
بسّ اس پرکار کر کے گیان دھیان کرنی کے شبد گیان وا دھیان ابھیاس روپ کرنی کر کے ہی اپج اؤندا ہے پریم رس انبھو جس انبھو دوارے پراپت ہوئی نج کرانتِ کے آتمک تیجنا آتمک اوج کر کے پریم انبھوی بھاو وچ ٹکن دی چاٹ لگّ جاندی ہے، تے ایسے ہی نیم اک تار کھچّ ٹیچے کارن وا نیم نسچے کر کے گرمکھ نوں سکھ برہمانند پرمانند دی پراپتی ہندی ہے۔
کمل دل سپٹ کول پھلّ دے پتر پنکھڑیاں دے ڈبے وچ سمٹاؤ وکھے مدھپ گتِ بھورے دشا سمان بھورے واکوں مدھ پان امرت رس انبھو رس نوں چھکدا ہویا پران من وا سواساں دی گتی اتھوا جان نوں وسار ستگورو کرتار دے چرن کملاں وکھے اتھوا اکت چلن = مگنتائی وکھے شانت کے شانتی پوربک اڈول سہج سمادھ سبھاوکی استھتی وکھے استھت ہویا رہندا ہے ۔۔43۔۔