کوئی تاں مارن ہاریاں وار کرن ہاریاں شستراں دھنکھ بان تیر کمان آدک نوں گھڑ گھڑ کے بیچدا ہے، اتے کوئی ببدھ ونو ونی بھانت دے نمونیاں دیاں سناہ سنجوآں کوچ اکت شستراں دی مار ارُ وار نوں بچان ہاریاں تن تراناں گھڑ گھڑ کے ویچیا کردا ہے۔ ہے بھائی جنو!
کوئی ویچدا ہے مکھن، ددھّ دہیں تے گھیو نوں ہی نتا پرتی جناں لئی سبھ دی ہی اکو جیہی سم چاہنا ہے، ارتھات سارے جیو ہی جنھاں نوں اک سم پسند رکھدے ہن اتھوا سم جو سبھ دے ہی انکول پین والے پدارتھ وا چتّ نوں سمتا وچ رکھن والے اہ جہڑے پدارتھ ہن: اتے کوئی ویچدا ہے، بارنی شراب نوں جو بکھم دکھدائی ہے یاں جو سمتا بھاو وچ ورتنہاری من دی چاہنا نوں وکھمتا گڑبڑ وچ پان والی ہے اتھوا جس نوں وکھم بھاو نال لوک تکدے ہن ارتھات کوئی پسند کردے تے کوئی جس نوں گھرنا کردے ہن۔
جس تراں اپروکت سم وکھم انکول وا پرتکول پدارتھاں نوں آپو آپنی رچی یا تبیئت دے پرچے موجب ویچن دی اکو جیہی لابھ دی چاہنا انوسار ویدنا پسند کردے ہن تسی پرکار ہی اسادھ ساکت لوک بکاری اپکار وگاڑ کرن والی دشٹ پرورتی وچ ورتن والے بننا اتے سادھ گرو کے سکھّ بھلے پرکھ اپکاری دوسریاں دے ہت پالن والی دیا بھاوی وا سکھدائی پرورتی والے بننا پسند کردے ہن؛ اس سنسار روپ بن اندر وہُ تے امرت مئی بھلے برے دوویں پھل ہی لگدے دیکھے ہن اساں اوگاہ جی پھر پھر کے وا گوہ کر کر کے ہے پیاریو!
اہ آتما من من پردھان جون والا جیو اچیت پنچھی مورکھ جنور واکوں لوبھ لالسا دا ماریا ہویا چاروں کنٹاں وکھے دوڑدا رہندا جنم جنمانتراں وکھے بھٹکدا رہندا ہے، کیہ کرے جیہو جیہے سبھاء والے سریر روپ برچھ اپر بیٹھدا ہے اوس اوس دے سبھاء سنگت انوسار ہی سنساری پرورتی وچ ورتیا تے دکھ سکھ دے بھوگ روپ پھل نوں چکھیا بھوگیا کردا ہے ۔۔391۔۔