کبیت سوئے بھائی گورداس جی

انگ - 105

ਚਰਨ ਸਰਨਿ ਗਹੇ ਨਿਜ ਘਰਿ ਮੈ ਨਿਵਾਸ ਆਸਾ ਮਨਸਾ ਥਕਤ ਅਨਤ ਨ ਧਾਵਈ ।

charan saran gahe nij ghar mai nivaas aasaa manasaa thakat anat na dhaavee |

جہڑا کوئی اکت گرمکھاں دے چرناں دی سرنگرہن کرے بھاو اوناں دی سنگت وچ بیٹھ جاوے اوس دا نواس چتّ دی استھت یا لگاؤ نج گھر مے آتم پرائنی ہو جاندا ہے، ارُ آساں امیداں جو منکھّ نوں نتّ گلیاں رہندیاں ہن تے منسا من کامنا جو اندر نت نویاں جاگدیاں رہندیاں ہن اس دیاں تھکت ہو ہٹّ جاندیاں ہن، ارُ ہن 'انت ن دھاوئی' پر تن پر دھن پر دیس آدِ واستے نہیں دوڑیا کردا، بھاو شانت سنتوکھ نوں دھار لیا کردا ہے۔

ਦਰਸਨ ਮਾਤ੍ਰ ਆਨ ਧਿਆਨ ਮੈ ਰਹਤ ਹੋਇ ਸਿਮਰਨ ਆਨ ਸਿਮਰਨ ਬਿਸਰਾਵਈ ।

darasan maatr aan dhiaan mai rahat hoe simaran aan simaran bisaraavee |

ایسے جیون مکت سکھّ دے درشن ماتر کیتیاں ہی درشن کرنہارا ہورناں دھیاناں تکنیاں تانگھاں ولوں رہت بس ہو جاندا ہے، پر جے سمرن یاد اندر کتے آ جاوے تاں ہور سبھ یاداں بسراوئی وسر جاندیاں ہن بھاو اوس دیاں سنساری چتونیاں ستے ہی بند پے جاندیاں ہن۔

ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਮੋਨਿ ਬ੍ਰਤ ਕਉ ਪ੍ਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ਪ੍ਰੇਮ ਰਸ ਅਕਥ ਕਥਾ ਨ ਕਹਿ ਆਵਈ ।

sabad surat mon brat kau praapat hoe prem ras akath kathaa na keh aavee |

سبد بولنو بانی تے سننو کنّ دونوں ہی ایسے مہاں پرکھ جیون مکت سکھّ دے بچن بلاس سندے سار مون برت نوں پراپت ہو جاندے ہن؛ چپّ سادھ لیندے ہن بھاو بکواس دی وادی بس ہو جاندی ہے اتے اینا پریم دا رس سواد اس دی سنگت وچوں اؤندا ہے کِ اوس دی کتھا اکتھ روپ ہے کہنے وچ آ ہی نہیں سکدی۔

ਕਿੰਚਤ ਕਟਾਛ ਕ੍ਰਿਪਾ ਪਰਮ ਨਿਧਾਨ ਦਾਨ ਪਰਮਦਭੁਤ ਗਤਿ ਅਤਿ ਬਿਸਮਾਵਈ ।੧੦੫।

kinchat kattaachh kripaa param nidhaan daan paramadabhut gat at bisamaavee |105|

تے جد اہ کنچت بھر تھوڑی ماتر کرپا وچ آ کے تکّ لوے تاں اس کرپا کٹاکھی دوارا مانو پرم ندھیاں بخش دندا ہے۔ ارُ پرم ادبھت دشا اندر آن ورتیا کردی ہے، جس دا انومان لونا بھی اتِ بسماوئی اتینت پریشان اچرج کر دندا ہے ۔۔105۔۔

سوچی (1 - 675)

کبیت سوئے انگ: 1 - 675