سونے دا کلس گاگر جس تراں ونگا ہویا سدھا ہو سکدا ہے، بھاو چبّ پئے کڈھے جا سکدے ہن، پر مٹی دا کلسا پھٹیا جتن نال بھی جوڑیا نہیں جڑ سکیا کردا۔
جس تراں میلا بستر دھوتیاں ہویاں تاں نرمل اجلا بن سکدا ہے، پرنتو کالی کمبلی پاتن سے کتنے بھی پھٹکارن چھنڈن نال کسے تراں اجلی نہیں ہو سکیا کردی۔
جس تراں پھیر لاٹھی ونگی نوں اگّ اپر سیکن ماتر تے ہی سدھی ہو جاندی ہے، پر کتے دی پوچھل دا جو پٹنترو ٹیڈھا پنا بینگ پنا ہے سے سو اہ پرگٹ ہی نہیں منیا کردا بھاو، ہزار جتن کیتیاں بھی پوچھل اپنی ٹڈھائی نوں نہیں تیاگیا کردی۔
تسے تراں ہی گرو کے سکھاں دا سبھاء تاں جل اتے مین موم گتِ سریکھا ہندا ہے درو جان والا، پرنتو ساکتاں منمکھاں دا سبھاء لاکھ تے پتھر دی گت چالے نسے نشٹ ہویا کردا ہے بھاو جیکوں لاکھ اگّ اپر دھکھ دھکھکے گندا دھوآں چھڈدی سڑ سواہ ہندی تے پتھر بھی اگّ وچ سڑکے سواہ ہویا کردا ہے تیکوں ہی ساکتاں دا سرڑ بھی سر پرجنت نہیں ٹلیا کردا ۔۔390۔۔