کبیت سوئے بھائی گورداس جی

انگ - 145

ਸਬਦ ਕੀ ਸੁਰਤਿ ਅਸਫੁਰਤਿ ਹੁਇ ਤੁਰਤ ਹੀ ਜੁਰਤਿ ਹੈ ਸਾਧਸੰਗ ਮੁਰਤ ਨਾਹੀ ।

sabad kee surat asafurat hue turat hee jurat hai saadhasang murat naahee |

جہڑا پرکھ جڑدا ملدا ہے آن کے ستسنگت وکھے ترت شیگھر بناں چر دے ہی اوس نوں شبد دی سرتِ سوجھ اتھوا لگن اسپھرتِ اس اسے پرکار ہی تتکال پھرتِ پھر پیا کردی ہے، بھاو شبد دے ابھیاس وکھے اوس گرمکھ دی سرت دا پرواہ جھٹّ ہی تر پیا کردا ہے۔ جہڑا کِ پھیر اوس پاسیوں مڑ نہیں سکیا کردا۔

ਪ੍ਰੇਮ ਪਰਤੀਤਿ ਕੀ ਰੀਤਿ ਹਿਤ ਚੀਤ ਕਰਿ ਜੀਤਿ ਮਨ ਜਗਤ ਮਨ ਦੁਰਤ ਨਾਹੀ ।

prem parateet kee reet hit cheet kar jeet man jagat man durat naahee |

پریم پرتیت کی ریتِ ہت چیت کرِ ستگراں دے بچن اپدیش اپر پرتیتی وشواس بھروسا نسچا دھار کے اتھوا اس دی سچیائی دا آدر کردیاں ہااں اوس بچن نال وا ستگراں نال پریم پیار پریت دی ریت چال ڈھنگ مریادا دے پالن وکھے چتّ کر کے ہت کردیاں۔ جیت من جگت جتّ کے من نوں اہ جگت نوں ہی جتّ لیندا ہے ارتھات سنسار بھر دے پدارتھ اوس دے چتّ نوں ہن کابو کرنوں وا آپنی ولّ کھچنوں اسمرتھ ہو جاندے ہن۔ ارُ ایسے کر کے ہی من درت ناہی من وچ پاپ نہیں رہندا اتھوا اوس دے من نوں ہن اوہلے چھپاؤ نہیں کرنے پیا کردے، وا لوکاں یا پدارتھاں توں ڈردا ہویا اہ لک لککے نہیں بیٹھیا کردا۔

ਕਾਮ ਨਿਹਕਾਮ ਨਿਹਕਰਮ ਹੁਇ ਕਰਮ ਕਰਿ ਆਸਾ ਨਿਰਾਸ ਹੁਇ ਝਰਤ ਨਾਹੀ ।

kaam nihakaam nihakaram hue karam kar aasaa niraas hue jharat naahee |

کام نہکام نہکرم ہئ کرم کرِ کامنا سنکلپ باسنا چاہنا دے ادھین ورتدیاں ہویاں بھی اہ نہکام نہسنکلپ، نرباس اتھوا اچاہ رہندا ہی ورتیا کردا ہے ارُ کرم سموہ کاریاں نوں کردا ہویاں کاراں وہاراں وکھے اہ نہکرم نشکرم اکرے بھاو وکھے کچھ بھی نا کردے ہوئے واکوں الیپ ہی وچریا کردا ہے۔ تے اویں ہی آس نراس ہئ جھرت ناہی آساں امیداں کرماں دے پھلاں دیاں تانگھاں ولوں نراس بیتانگھ ہو کے آسا رہت لٹکے لانجھے تیاگ کے مڑ کدی جھڑیا نہیں کردا۔ پدارتھاں پچھے وہِ نہیں تریا کردا، اتھوا بھلیکھا ہیں خایا کردا ہے۔

ਗਿਆਨ ਗੁਰ ਧਿਆਨ ਉਰ ਮਾਨਿ ਪੂਰਨ ਬ੍ਰਹਮ ਜਗਤ ਮਹਿ ਭਗਤਿ ਮਤਿ ਛਰਤ ਨਾਹੀ ।੧੪੫।

giaan gur dhiaan ur maan pooran braham jagat meh bhagat mat chharat naahee |145|

اس بھانت گیان گر دھیان ارمان پورن برہم گر گیان نوں پراپت ہو کے ہردے وکھے اس دے بارمبار منن کردیاں کردیاں، پورن برہم دا دھیان بجھّ جاندا ہے، جس کر کے اوس بھگت بھجنیک پرکھ دی متِ جگت وکھے ورتدے ہویاں بھی کسے پرکار چھلی نہیں جایا کردی ۔۔145۔۔

سوچی (1 - 675)

کبیت سوئے انگ: 1 - 675