Në shoqërinë e njerëzve të perëndishëm, mendja përqendrohet lehtësisht te fjala hyjnore. Kjo rezulton në meditim të përhershëm dhe të pandërprerë mbi Naamin.
Si rezultat i bashkimit me tubimin e shenjtë, shpërqendrimet e zakonshme të jetës së përditshme nuk shqetësojnë më. Ai i përmbahet kodit të dashurisë me besim dhe besim.
Në sajë të shoqërimit të njerëzve të shenjtë, një person i ndërgjegjshëm Guru që adhuron Perëndinë, mbetet i lirë nga dëshirat e kësaj bote, pavarësisht se jeton në ndikimin e tyre. Ai nuk pretendon asnjë kredi për asnjë veprim të kryer. Ai mbetet pa të gjitha pritjet dhe shpresat dhe nuk ndjen d
Për shkak të virtytit të kongregacionit të shenjtë, me futjen e njohurive dhe perceptimit të Zotit në mendje, dhe duke ndjerë praninë e Tij përreth, një besimtar i tillë nuk mashtrohet apo mashtrohet kurrë në botë. (145)