Një kafshë ha bar të gjelbër dhe sanë. Ai është i privuar nga çdo njohuri për fjalën e Zotit. Për shkak të paaftësisë së tij për të folur, jep qumësht si nektar.
Një njeri ha dhe shijon shumë lloje ushqimesh me gjuhën e tij, por ai bëhet i lavdërueshëm vetëm nëse gjuha e tij ëmbëlsohet me ëmbëlsinë e emrit të Zotit.
Qëllimi i jetës njerëzore është të strehohet në meditimin e Naamit të Tij. Por ai që nuk ka mësimet e Guru-së së Vërtetë është lloji më i keq i kafshës.
Ai që është i privuar nga mësimet e Guru-së së Vërtetë, dëshiron dhe endet në kërkim të kënaqësisë së kësaj bote dhe mbetet i shqetësuar për fitimin e tyre. Gjendja e tij është si një gjarpër helmues i rrezikshëm. (202)