Guru i përsosur, mishërimi i Zotit të plotë, duke u bërë i sjellshëm, predikon të vërtetë në zemrën e një dishepulli të Guru-së. Kjo e bën atë të qëndrueshëm në inteligjencë dhe e shpëton atë nga bredhjet.
I zhytur në fjalë, gjendja e tij bëhet si ajo e një peshku që shijon lumturinë e rrethinës së tij. Më pas ai e kupton praninë e Zotit tek të gjithë po aq yndyrë, që është e pranishme në të gjithë qumështin.
Zot, Mjeshtri i vërtetë banon në zemrën e një Sikhu që është zhytur gjithmonë në fjalën e Guru-së. Ai sheh praninë e Zotit kudo. Ai e dëgjon Atë me veshët e tij, shijon erën e ëmbël të pranisë së Tij me vrimat e hundës dhe shijon emrin e
Guru i vërtetë, i cili është i përjetshëm nga forma, ka shpërndarë këtë njohuri se ashtu si fara banon në pemë, bimë, degë, lule etj, një Zot i përsosur dhe i gjithëdijshëm përshkon të gjitha. (276)