Në sajë të gjendjes harmonike të mendjes, fjalëve dhe veprimeve, dishepulli i një Guru, i cili është i bekuar me eliksirin e dashur të Naam Simran, arrin një gjendje shumë të vetëdijshme.
Në sajë të aromës së shijes së Naamit, ai është i bekuar me një pamje të vërtetë si Guru. Veshët e tij dëgjojnë vazhdimisht muzikën e Tij qiellore.
Ky integrim harmonik i fjalës dhe i vetëdijes e bën gjuhën e tij të ëmbël dhe ngushëlluese.
Edhe nxjerrja e frymës së tij është aromatik dhe pasqyron gjendjen e tij të lartë të marrëdhënies harmonike midis aftësive të tij mendore dhe Naamit.
Kështu, me anë të meditimit të përhershëm mbi Të, me aromën e këndshme të emrit të Zotit që qëndron në gjuhën, sytë, veshët dhe vrimat e hundës së tij, një person i vetëdijshëm Guru kupton praninë e Zotit që qëndron në miliona kozmose brenda vetes. (53)