Kabit Savaiye Bhai Gurdas Ji

Faqe - 484


ਆਦਿਤ ਅਉ ਸੋਮ ਭੋਮ ਬੁਧ ਹੂੰ ਬ੍ਰਹਸਪਤ ਸੁਕਰ ਸਨੀਚਰ ਸਾਤੋ ਬਾਰ ਬਾਂਟ ਲੀਨੇ ਹੈ ।
aadit aau som bhom budh hoon brahasapat sukar saneechar saato baar baantt leene hai |

Duke filluar nga e diela, të shtatë ditët e javës kalohen nga perënditë si, Dielli, Hëna, Marsi, Mërkuri, Jupiteri, Venusi dhe Saturni respektivisht.

ਥਿਤਿ ਪਛ ਮਾਸ ਰੁਤਿ ਲੋਗਨ ਮੈ ਲੋਗਚਾਰ ਏਕ ਏਕੰਕਾਰ ਕਉ ਨ ਕੋਊ ਦਿਨ ਦੀਨੇ ਹੈ ।
thit pachh maas rut logan mai logachaar ek ekankaar kau na koaoo din deene hai |

Për plotësimin e të gjitha riteve dhe ritualeve që lidhen me tokën perëndie, shoqëria e ka ndarë më tej kohën në periudhë të ndritshme dhe të errët. (zgjatja dhe zbehja e hënës) dymbëdhjetë muaj dhe gjashtë stinë. Por asnjë ditë nuk është caktuar për përkujtim dhe në

ਜਨਮ ਅਸਟਮੀ ਰਾਮ ਨਉਮੀ ਏਕਾਦਸੀ ਭਈ ਦੁਆਦਸੀ ਚਤੁਰਦਸੀ ਜਨਮੁ ਏ ਕੀਨੇ ਹੈ ।
janam asattamee raam naumee ekaadasee bhee duaadasee chaturadasee janam e keene hai |

Zoti është pa lindje, por Janam Ashtami, Ram Naumi dhe Ekadashi janë ditët e lindjes së Zotit Krishna, Zotit Rama dhe zotit Haribasar. Duadasi është dita e zotit Vaman, ndërsa Chaudasi është dita e Narsinh. Këto ditë janë fiksuar si ditëlindjet e këtyre perëndive.

ਪਰਜਾ ਉਪਾਰਜਨ ਕੋ ਨ ਕੋਊ ਪਾਵੈ ਦਿਨ ਅਜੋਨੀ ਜਨਮੁ ਦਿਨੁ ਕਹੌ ਕੈਸੇ ਚੀਨੇ ਹੈ ।੪੮੪।
parajaa upaarajan ko na koaoo paavai din ajonee janam din kahau kaise cheene hai |484|

Askush nuk mund të tregojë ditën e krijimit të këtij kozmosi. Atëherë si mund të dihet ditëlindja e Zotit të tillë që është Ajuni (përtej lindjes)? Kështu adhurimi i perëndive që lindin dhe që vdesin është i kotë. Adhurimi i Zotit të përjetshëm është vetëm i qëllimshëm. (484)