Kabit Savaiye Bhai Gurdas Ji

Faqe - 223


ਮਨ ਮ੍ਰਿਗ ਮ੍ਰਿਗਮਦ ਅਛਤ ਅੰਤਰਗਤਿ ਭੂਲਿਓ ਭ੍ਰਮ ਖੋਜਤ ਫਿਰਤ ਬਨ ਮਾਹੀ ਜੀ ।
man mrig mrigamad achhat antaragat bhoolio bhram khojat firat ban maahee jee |

Mendja e njeriut është si një dre që vrapon me shpejtësi që ka myshkun si Naam brenda tij. Por nën dyshime dhe dyshime të ndryshme, ai vazhdon ta kërkojë atë në pyll.

ਦਾਦਰ ਸਰੋਜ ਗਤਿ ਏਕੈ ਸਰਵਰ ਬਿਖੈ ਅੰਤਰਿ ਦਿਸੰਤਰ ਹੁਇ ਸਮਝੈ ਨਾਹੀ ਜੀ ।
daadar saroj gat ekai saravar bikhai antar disantar hue samajhai naahee jee |

Bretkosa dhe lulja e zambakut jetojnë në të njëjtin pellg, por pavarësisht kësaj, mendja si bretkosa nuk e njeh zambakun sikur ai banon në një tokë të huaj. Bretkosa ha myshk dhe jo lule zambak uji. E tillë është gjendja shpirtërore që nuk është në dijeni të Naam Amrit që bashkëekziston w

ਜੈਸੇ ਬਿਖਿਆਧਰ ਤਜੈ ਨ ਬਿਖਿ ਬਿਖਮ ਕਉ ਅਹਿਨਿਸਿ ਬਾਵਨ ਬਿਰਖ ਲਪਟਾਹੀ ਜੀ ।
jaise bikhiaadhar tajai na bikh bikham kau ahinis baavan birakh lapattaahee jee |

Ashtu si gjarpri nuk e derdh kurrë helmin e tij edhe pse qëndron i mbështjellë rreth një druri sandali, ashtu është gjendja e atij personi që nuk i derdh veset e tij as në kongregacionin e shenjtë.

ਜੈਸੇ ਨਰਪਤਿ ਸੁਪਨੰਤਰ ਭੇਖਾਰੀ ਹੋਇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਗਤ ਮੈ ਭਰਮ ਮਿਟਾਹੀ ਜੀ ।੨੨੩।
jaise narapat supanantar bhekhaaree hoe guramukh jagat mai bharam mittaahee jee |223|

Gjendja e mendjes sonë endacake është si një mbret që bëhet lypës në ëndrrën e tij. Por mendja e një Sikhu të Guru-së shpërndan të gjitha dyshimet dhe dyshimet e tij me fuqinë e Naam Simran dhe duke e njohur veten e tij, jeton një liri të qëllimshme, të kënaqur dhe të lumtur.