Drita e hënës së plotë konsiderohet e ftohtë dhe ngushëlluese nga e gjithë bota. Por për mua (duke vuajtur dhembjet e ndarjes së të dashurit) është si një dru i djegur.
Kjo dhimbje e ndarjes po shkakton shkëndija të panumërta të zjarrta në trup. Psherëtimat e ndarjes janë si zhurma e një kobre,
Kështu zjarri i ndarjes është aq i fortë sa që edhe gurët copëtohen kur e prekin. Me gjithë përpjekjet e shumta gjoksi im po bëhet copa. (Nuk e duroj dot më dhimbjen e ndarjes).
Ndarja e Zotit të dashur e ka bërë të rëndë jetën dhe vdekjen. Duhet të kem bërë një gabim në respektimin e zotimeve dhe premtimeve të dashurisë që kisha bërë, që po turpërojnë lindjen time njerëzore. (Jeta po shkon kot). (573)