Të gjitha ngjarjet e lumturisë dhe pikëllimit, fitimi dhe humbja, lindja dhe vdekja etj., ndodhin sipas asaj që është shkruar nga i Plotfuqishmi ose që është paracaktuar. Asgjë nuk është në duart e qenieve të gjalla. Gjithçka është në duart e të Plotfuqishmit.
Të gjitha qeniet e gjalla japin frytet e asaj që kishin bërë. Çfarëdo vepre që bëjnë, ata shpërblehen në përputhje me rrethanat. Ai Vetë i Plotfuqishmi i përfshin njerëzit në kryerjen e veprave/veprimeve të ndryshme.
Dhe kështu i habitur, në mendjen e të gjithëve lind një pyetje se kush është shkaku kryesor, Zoti, qenia njerëzore apo vetë veprimi? Cili nga këto shkaqe është pak a shumë? Çfarë është padyshim e drejtë? Asgjë nuk mund të thuhet me asnjë shkallë sigurie.
Si e kalon njeriu lavdërimin dhe shpifjen, kënaqësinë apo hidhërimin? Çfarë është një bekim dhe çfarë është një mallkim? Asgjë nuk mund të thuhet përfundimisht. Mund të arsyetohet vetëm se gjithçka po ndodh dhe po shkaktohet nga Vetë Zoti. (331)