Kur një besimtar që mediton mbi emrin e Tij ngopet me pirjen e nektarit të dashur të emrit të Zotit, ai (adhuruesi) gëzon një ndjenjë ekstaze të mbinatyrshme në plane më të larta shpirtërore.
Me valë shumëngjyrëshe të mendimeve shpirtërore që rriten në mendjen e tij (të përkushtuar), çdo pjesë e trupit të tij përcjell lavdinë e Zotit me lëshimin e një rrezatimi të çuditshëm dhe unik.
Kënaqësia e eliksirit të dashur të emrit të Zotit është mahnitëse. Në vesh dëgjohen meloditë magjepsëse të të gjitha mënyrave muzikore dhe bashkëshortëve të tyre. Vrimat e hundës ndjejnë erën e një morie aromash.
Dhe me qëndrimin e vetëdijes në ulësen më të lartë shpirtërore (vrima e dhjetë), njeriu gëzon lavdinë e çuditshme dhe madhështore të të gjitha planeve shpirtërore. Qëndrimi në atë gjendje i jep stabilitet të plotë trupit, mendjes dhe shpirtit. Ajo është