Përveç emrit të Zotit të qëndrueshëm dhe të fortë, asnjë vepër tjetër nuk është e drejtë. Përveç lutjes dhe adhurimit të Mjeshtrit Zotit, adhurimi i perëndive/perëndeshave është i kotë. Asnjë devotshmëri nuk është përtej së vërtetës dhe veshja e fillit të shenjtë pa moral është e kotë.
Pa marrë inicimin nga një Guru i Vërtetë, asnjë njohuri nuk ia vlen. Asnjë meditim nuk është i dobishëm përveç atij të Guru-së së Vërtetë. Asnjë adhurim nuk vlen asgjë nëse nuk kryhet dashuri, dhe asnjë pikëpamje e shprehur nuk mund të ftojë respekt.
Pa durim dhe kënaqësi, paqja nuk mund të qëndrojë. Asnjë paqe dhe rehati e vërtetë nuk mund të arrihet pa arritur një gjendje ekuilibri. Në mënyrë të ngjashme, asnjë dashuri nuk mund të jetë e qëndrueshme pa bashkimin e fjalës dhe mendjes (ndërgjegjes).
Pa diskutim mbi emrin e Tij, nuk mund të vendoset besimi në zemër dhe pa kongregacionin e shenjtë të personave hyjnorë dhe të shenjtë, zhytja në emrin e Zotit nuk është e mundur. (215)