Një Sikh i ndërgjegjshëm Guru ndihet plotësisht i ngopur duke pirë eliksirin e dashur të Naam-it të ngjashëm me nektarin. Ai përjeton valë të çuditshme dhe të habitshme ekstaze shpirtërore brenda.
Duke shijuar eliksirin e dashur, një person i vetëdijshëm Guru i largon shqisat e tij nga rrëmbimet e kësaj bote dhe i bashkon ato me aftësitë që e ndihmojnë atë të shijojë kënaqësitë hyjnore. Si rezultat ai përjeton ndjesi të çuditshme dhe të habitshme brenda.
Gjithçka që ai përjeton, ai nuk mund t'i bëjë të tjerët të përjetojnë. Si mund t'i bëjë ai të tjerët të dëgjojnë muzikën e paprekur që ai vetë dëgjon? Shijen e nektarit Naam që e shijon vetë, si mund t'ua përshkruajë të tjerëve? Të gjitha këto vetëm ai mund t'i shijojë.
Është e pamundur të tregohet gjendja e kënaqësisë shpirtërore të një personi të tillë. Çdo pjesë e trupit të tij bëhet e qëndrueshme në lumturinë e kësaj gjendjeje dhe njeriu ndihet i tronditur. Duke qëndruar në këmbët e shenjta të Satguru, një person i tillë shkrihet në Zotin si oqean