ഒരു ഗുരുബോധമുള്ള ഒരു സിഖ് അമൃത് പോലെയുള്ള നാമത്തിൻ്റെ സ്നേഹനിർഭരമായ അമൃതം കുടിച്ച് പൂർണ്ണ സംതൃപ്തി അനുഭവിക്കുന്നു. അവൻ ഉള്ളിൽ ആത്മീയ ഉന്മേഷത്തിൻ്റെ വിചിത്രവും വിസ്മയിപ്പിക്കുന്നതുമായ തരംഗങ്ങൾ അനുഭവിക്കുന്നു.
സ്നേഹനിർഭരമായ അമൃതം ആസ്വദിച്ച്, ഗുരുബോധമുള്ള ഒരു വ്യക്തി തൻ്റെ ഇന്ദ്രിയങ്ങളെ ലൗകികമായ ആസക്തികളിൽ നിന്ന് അകറ്റുകയും ദൈവിക ആനന്ദം ആസ്വദിക്കാൻ സഹായിക്കുന്ന കഴിവുകളുമായി അവയെ ബന്ധിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. തൽഫലമായി, അവൻ ഉള്ളിൽ വിചിത്രവും അതിശയകരവുമായ സംവേദനങ്ങൾ അനുഭവിക്കുന്നു.
താൻ അനുഭവിക്കുന്നതെല്ലാം മറ്റുള്ളവർക്ക് അനുഭവിക്കാൻ കഴിയില്ല. താൻ കേൾക്കുന്ന അടങ്ങാത്ത സംഗീതം മറ്റുള്ളവർക്ക് കേൾക്കാൻ എങ്ങനെ കഴിയും? താൻ ആസ്വദിക്കുന്ന നാം അമൃതിൻ്റെ രുചി, മറ്റുള്ളവരോട് എങ്ങനെ വിവരിക്കും? ഇവയെല്ലാം അവനു മാത്രം ആസ്വദിക്കാം.
അത്തരമൊരു വ്യക്തിയുടെ ആത്മീയ ആനന്ദത്തിൻ്റെ അവസ്ഥ വിവരിക്കുക അസാധ്യമാണ്. ഈ അവസ്ഥയുടെ സന്തോഷത്തിൽ അവൻ്റെ ശരീരത്തിൻ്റെ എല്ലാ ഭാഗങ്ങളും സ്ഥിരത കൈവരിക്കുകയും ഒരാൾക്ക് ആശ്ചര്യം അനുഭവപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നു. സദ്ഗുരുവിൻ്റെ വിശുദ്ധ പാദങ്ങളിൽ വസിച്ചുകൊണ്ട്, അത്തരമൊരു വ്യക്തി സമുദ്രസമാനമായ ദൈവത്തിൽ ലയിക്കുന്നു