ഗുരുവിൻ്റെ വചനം സത്യവും അനശ്വരവും ആയി സ്വീകരിക്കുകയും അംഗീകരിക്കുകയും ചെയ്താൽ താഴ്മയും നികൃഷ്ടനുമായ ഒരാൾക്ക് ഭക്തനാകാം. ഗുരുവിൻ്റെ കൽപ്പനകളിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നതിലൂടെ, നിസ്സാരനും നിസ്സാരനുമായ ഒരാൾക്ക് പോലും വിശുദ്ധനായി ഉയരാൻ കഴിയും.
ചിന്താശൂന്യനും അജ്ഞനുമായ വ്യക്തി ഗുരുവിൻ്റെ ജ്ഞാനത്തിൻ്റെ സത്യം അംഗീകരിക്കുന്നതോടെ യുക്തിസഹവും പരിഗണനയുള്ളവനുമായി മാറുന്നു. അവൻ എല്ലാ ആഗ്രഹങ്ങളിൽ നിന്നും ആഗ്രഹങ്ങളിൽ നിന്നും മുക്തനാകുന്നു.
അജ്ഞതയുടെ അന്ധകാരത്തിൽ അലയുന്ന ഒരാൾ ഗുരുവിൻ്റെ ജ്ഞാനത്തിൻ്റെയും ഉപദേശത്തിൻ്റെയും സത്യത്തെ അംഗീകരിക്കുന്നതോടെ ബ്രഹ്മജ്ഞാനിയാകും. ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങൾ പൂർണ്ണമായ ഭക്തിയോടും ആത്മവിശ്വാസത്തോടും കൂടി പരിശീലിക്കുന്നതിലൂടെ, ഒരാൾ സമചിത്തതയിലെത്തുന്നു.
ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങൾ സത്യമായി അംഗീകരിക്കുകയും ഏകാഗ്രതയോടെയും ഭക്തിയോടെയും വിശ്വാസത്തോടെയും അനുഷ്ഠിക്കുന്നതിലൂടെയും ഒരാൾ ജീവിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ തന്നെ മോക്ഷം നേടുകയും ഭഗവാൻ്റെ ഉന്നതങ്ങളിൽ സ്ഥാനം നേടുകയും ചെയ്യുന്നു. (25)