മനസ്സിനെ ദൈവിക വചനത്തിൽ മുഴുകുന്നതിലൂടെ, ഒരു ഗുരുബോധമുള്ള അന്വേഷകന് തൻ്റെ അലഞ്ഞുതിരിയുന്ന മനസ്സിനെ തടയാൻ കഴിയും. അത് നാമത്തിൻ്റെ ധ്യാനത്തിൽ അവൻ്റെ ഓർമ്മയെ സുസ്ഥിരമാക്കുന്നു, അവനെ ഉയർന്ന ആത്മീയ അവസ്ഥയിലേക്ക് ഉയർത്തുന്നു.
കടലും തിരമാലകളും ഒന്നുതന്നെ. അതുപോലെ, ഭഗവാനുമായി ഒന്നാകുന്നതിലൂടെ, അനുഭവിച്ചറിയുന്ന ആത്മീയ തരംഗങ്ങൾ അതിശയകരവും മഹത്തായ അനന്യവുമാണ്. ഗുരുബോധമുള്ള ആളുകൾക്ക് ആത്മീയ അവസ്ഥ മനസ്സിലാക്കാനും അനുഭവിക്കാനും മാത്രമേ കഴിയൂ.
ഗുരുബോധമുള്ള വ്യക്തിക്ക് നാമം എന്ന നിധി പോലെയുള്ള അമൂല്യമായ രത്നം ഗുരുവിൻ്റെ അനുശാസനങ്ങളാൽ ലഭിക്കുന്നു. ഒരിക്കൽ അത് ലഭിച്ചാൽ, അവൻ നാം സിമ്രാൻ്റെ പരിശീലനത്തിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്നു.
ഗുരുവിൻ്റെയും സിഖിൻ്റെയും (ശിഷ്യൻ) യോജിപ്പിലൂടെ സിഖ് തൻ്റെ മനസ്സിനെ ദൈവിക വചനത്തിൽ ബന്ധിപ്പിക്കുന്നു, അത് പരമാത്മാവുമായി ഒന്നാകാൻ സ്വയം പ്രാപ്തനാക്കുന്നു. അങ്ങനെ അവൻ യഥാർത്ഥത്തിൽ എന്താണെന്ന് തിരിച്ചറിയാൻ കഴിയും. (61)