ഗുരുവിൻ്റെ അനുസരണയുള്ള ഒരു ശിഷ്യൻ്റെ ഹൃദയത്തിൽ അതീന്ദ്രിയ സ്നേഹം വളരുന്നത് അവൻ തൻ്റെ ബോധത്തിൽ ദൈവിക വചനം ഉൾക്കൊള്ളുകയും വിശുദ്ധ മനുഷ്യരുടെ കൂട്ടുകെട്ട് നിലനിർത്തുകയും ചെയ്യുമ്പോഴാണ്.
സന്യാസിമാരുടെയും ശാശ്വതനായ നാം സിമ്രൻ്റെയും കൂട്ടായ്മ, ഗംഗാ നദിയുടെ തിരമാലകൾ പോലെയുള്ള സ്നേഹനിർഭരമായ നിറം സൃഷ്ടിക്കുന്നു, അത് ബഹുവർണ്ണ പ്രഭാവങ്ങൾ സൃഷ്ടിക്കുന്നു. ഗുരുബോധമുള്ള വ്യക്തി ഈ സ്നേഹനിർഭരമായ അവസ്ഥയിൽ അനേകം അമൃതങ്ങൾ ആസ്വദിക്കുന്നു.
നാം സിമ്രൻ എന്ന അഭ്യാസത്താൽ ആ സുഗന്ധം ദശലക്ഷക്കണക്കിന് സുഗന്ധങ്ങളുടെ സംയോജനമാണ്. ദൈവത്തിൻ്റെ സ്നേഹമയമായ സൗരഭ്യത്തിൽ നിന്നുയരുന്ന അടങ്ങാത്ത സംഗീതത്തിൽ നിരവധി ആലാപന രീതികളുടെ ആനന്ദം അടങ്ങിയിരിക്കുന്നു.
നാം സിമ്രാൻ സൃഷ്ടിച്ച ആ സ്നേഹത്തിൻ്റെ സംവേദനക്ഷമതയും തണുപ്പും ആർക്കും എത്താൻ കഴിയില്ല). സുഖവും പരമാനന്ദവും വിവരിക്കാവുന്നതാണ്. അത് അത്ഭുതകരമായ വിശ്വാസം ജനിപ്പിക്കുന്നു. (169)