യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ ദീക്ഷ സ്വീകരിക്കുന്നത് ഒരു വ്യക്തിയുടെ ബാഹ്യ ദർശനത്തെ ദൈവിക ദർശനമാക്കി മാറ്റുന്നു. എന്നാൽ അടിസ്ഥാന ജ്ഞാനം കണ്ണുകളുണ്ടായിട്ടും ഒരു വ്യക്തിയെ അന്ധനാക്കുന്നു. അങ്ങനെയുള്ളവൻ അറിവില്ലാത്തവനാണ്.
യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ പ്രബോധനത്തോടെ, ബോധത്തിൻ്റെ ഇറുകിയ അടഞ്ഞ വാതിലുകൾ അഴിഞ്ഞുവീഴുന്നു, എന്നാൽ അധമ ജ്ഞാനവും സ്വമേധയാ ഉള്ള ഒരു വ്യക്തിയുടെ കാര്യത്തിൽ ഇത് സംഭവിക്കുന്നില്ല.
യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശം സ്വീകരിക്കുന്നതിലൂടെ, ഒരുവൻ ദൈവസ്നേഹത്തിൻ്റെ അമൃതം നിത്യമായി ആസ്വദിക്കുന്നു. എന്നാൽ മോശവും ചീത്തയുമായ വാക്കുകളുടെ ഫലമായി അടിസ്ഥാന ജ്ഞാനം വായിൽ നിന്ന് ദുർഗന്ധം വമിക്കുന്നു.
യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ ജ്ഞാനം സ്വീകരിക്കുന്നത് യഥാർത്ഥ സ്നേഹവും സമാധാനവും ഉണ്ടാക്കുന്നു. ഈ അവസ്ഥയിൽ അവനെ ഒരിക്കലും സന്തോഷമോ ദുഃഖമോ സ്പർശിക്കാറില്ല. എന്നിരുന്നാലും, അടിസ്ഥാന ജ്ഞാനം അഭിപ്രായവ്യത്യാസങ്ങൾക്കും വഴക്കുകൾക്കും ദുരിതങ്ങൾക്കും കാരണമാകുന്നു. (176)