ഗുരുവിൻ്റെ അനുസരണയുള്ള അടിമകൾ, നാം സിമ്രാൻ്റെ നിറത്തിൽ ചായം പൂശി (അവരുടെ മനസ്സും സംസാരവും പ്രവൃത്തികളും യോജിച്ചതാണ്) അത്ഭുതകരവും അതീന്ദ്രിയവുമായ ഭഗവാനെ പ്രകടമായി കാണുന്നു.
അവൻ ഉള്ളിലേക്ക് നോക്കുമ്പോൾ (തൻ്റെ കഴിവുകളെ ഉള്ളിൽ കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നു), ഉള്ളിൽ ദിവ്യപ്രകാശം പ്രസാദമായി കാണുന്നു. അവൻ തൻ്റെ ബോധത്തിൽ ത്രിലോക സംഭവങ്ങളെ കാണുന്നു.
ഗുരുവിൻ്റെ ജ്ഞാനം (ദിവ്യജ്ഞാനം) എന്ന പരമോന്നത നിധി ഗുരുവബോധമുള്ള ഒരു വ്യക്തിയുടെ മനസ്സിൽ പ്രകാശിക്കുമ്പോൾ, അവൻ മൂന്ന് ലോകങ്ങളെയും കുറിച്ച് ബോധവാന്മാരാകുന്നു. എന്നിട്ടും, സ്വയം വിശാലതയിലേക്ക് ആഗിരണം ചെയ്യുക എന്ന ലക്ഷ്യത്തിൽ നിന്ന് അവൻ വഴിതെറ്റുന്നില്ല.
അങ്ങനെയുള്ള ഒരു ഭക്തൻ പരമാനന്ദത്തിൻ്റെ ദിവ്യ അമൃതം ആഴത്തിൽ കുടിച്ച് മയക്കത്തിൽ കഴിയുന്നു. ഈ അത്ഭുതകരമായ അവസ്ഥ വിവരണത്തിന് അതീതമാണ്. ഈ അവസ്ഥയിൽ ഒരാൾക്ക് അത്ഭുതം തോന്നുന്നു. (64)