സാക്ഷാൽ ഗുരുവിൻ്റെ താമരപോലെയുള്ള പാദങ്ങളിൽ അഭയം പ്രാപിച്ച് നാം സിമ്രൻ എന്ന ദാർശനിക ശില പോലുള്ള കലകൾ സ്വായത്തമാക്കുന്നതിലൂടെ, ഇരുമ്പ് ചെളി പോലെയുള്ള മാമോൺ-പിണഞ്ഞ ജീവജാലങ്ങൾ ശോഭയുള്ളതും തിളങ്ങുന്നതുമായ സ്വർണ്ണമായി മാറുന്നു. അവർ യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെപ്പോലെ ആയിത്തീരുന്നു.
യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ പാദങ്ങളുമായുള്ള അമൃത് പോലെയുള്ള ഐക്യം ആസ്വദിക്കുന്നതിലൂടെ, കാക്കയെപ്പോലെ താഴ്ന്ന മനുഷ്യരും ഹംസങ്ങളെപ്പോലെ ജ്ഞാനികളും യുക്തിബോധമുള്ളവരുമായിത്തീരുന്നു, തുടർന്ന് ജ്ഞാനവും പരമമായ ബുദ്ധിയും പ്രാപിക്കുന്നു.
സത്യഗുരുവിൻ്റെ അനുഗ്രഹത്താൽ പട്ടുനൂൽ മരത്തെപ്പോലെ വഞ്ചകനായ ഒരു വ്യക്തിയുടെ ജീവിതം ഫലവത്താകുന്നു. മുളയെപ്പോലെ അഹംഭാവമുള്ള വ്യക്തി വിനയത്തോടും വിധേയത്വത്തോടും കൂടി സുഗന്ധമുള്ളവനാകുന്നു. മലിനമായ ബുദ്ധിയുള്ള അഴുക്ക് തിന്നുന്ന പന്നിയിൽ നിന്ന് അവൻ ഒരു ദയാലുവായി മാറുന്നു-
സദ്ഗുരുവിൻ്റെ താമരയുടെ പൊടിയുടെ മഹത്വം മനസ്സിലാക്കുന്നത് വളരെ ബുദ്ധിമുട്ടാണ്. ദശലക്ഷക്കണക്കിന് വേദങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള അത്ഭുതകരമായ അറിവുകളും ആശ്ചര്യപ്പെടുകയും അത്തരം അറിവിന് മുന്നിൽ കുമ്പിടുകയും ചെയ്യുന്നു. (249)