ഭഗവാൻ്റെ നാമം എന്ന അമൃതത്തിൻ്റെ ആനന്ദത്തിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്ന ഒരു ഗുർസിഖ് (ഗൂമിൻ്റെ ശിഷ്യൻ) മനസ്സിൻ്റെ സ്ഥിരതയുള്ളവനും തൻറെ സ്വയത്തെക്കുറിച്ച് പൂർണ്ണ ബോധമുള്ളവനുമായി തുടരുന്നു. അവൻ്റെ മനസ്സ് എപ്പോഴും ദൈവസ്മരണയിൽ ലയിച്ചിരിക്കുന്നു.
ഭഗവാൻ്റെ അമൃതമായ നാമത്തിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്നവൻ ഗം എന്ന ജ്ഞാനത്താൽ അനുഗ്രഹിക്കപ്പെട്ടവനാണ്. ഉയർന്ന ജ്ഞാനവും ഭഗവാനെ നിരന്തരം സ്മരിക്കാനുള്ള അവൻ്റെ അദ്ധ്വാനവും അവൻ്റെ മനസ്സിലെ ഈശ്വരപ്രഭയുടെ അമാനുഷിക രൂപം വെളിപ്പെടുത്തുന്നു.
യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ താമരപോലെയുള്ള വിശുദ്ധ പാദങ്ങളിൽ ലയിച്ച ഒരാൾ, ഭഗവാൻ്റെ അക്ഷയ സ്രോതസ്സിൽ നിന്നുള്ള അമൃതമായ നാമം കുടിക്കുന്നു. അങ്ങനെ അവൻ തൻ്റെ മലിനമായ ജ്ഞാനത്തെ നശിപ്പിക്കുന്നു.
യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ താമര പോലുള്ള വിശുദ്ധ പാദങ്ങളിൽ ലയിച്ചിരിക്കുന്ന ഒരാൾ മായയുടെ (മാമോൻ) സ്വാധീനത്താൽ മലിനമാകാതെ തുടരുന്നു. ലോകത്തിലെ ഭൗതിക ആകർഷണങ്ങളിൽ നിന്ന് ത്യാഗം നേടുന്നത് ഒരു അപൂർവ വ്യക്തി മാത്രമാണ്. (68)