കബിത് സവായ് ഭായ് ഗുരുദാസ് ജി

പേജ് - 630

ਜੈਸੇ ਬਾਨ ਧਨੁਖ ਸਹਿਤ ਹ੍ਵੈ ਨਿਜ ਬਸ ਛੂਟਤਿ ਨ ਆਵੈ ਫੁਨ ਜਤਨ ਸੈ ਹਾਥ ਜੀ ।

jaise baan dhanukh sahit hvai nij bas chhoottat na aavai fun jatan sai haath jee |

ഒരു അമ്പ് വില്ലിൽ നിലനിൽക്കുന്നിടത്തോളം കാലം (യോദ്ധാവിൻ്റെ) പൂർണ്ണ നിയന്ത്രണത്തിലായിരിക്കുന്നതുപോലെ, ഒരിക്കൽ വിട്ടയച്ചാൽ ഒരാൾ എങ്ങനെ ശ്രമിച്ചാലും തിരികെ വരാൻ കഴിയില്ല.

ਜੈਸੇ ਬਾਘ ਬੰਧਸਾਲਾ ਬਿਖੈ ਬਾਧ੍ਯੋ ਰਹੈ ਪੁਨ ਖੁਲੈ ਤੋ ਨ ਆਵੈ ਬਸ ਬਸਹਿ ਨ ਸਾਥ ਜੀ ।

jaise baagh bandhasaalaa bikhai baadhayo rahai pun khulai to na aavai bas baseh na saath jee |

ഒരു സിംഹം ഒരു കൂട്ടിൽ കിടക്കുന്നതുപോലെ, പക്ഷേ വിട്ടയച്ചാൽ നിയന്ത്രിക്കാൻ കഴിയില്ല. ഒരിക്കൽ നിയന്ത്രണം വിട്ടാൽ അതിനെ മെരുക്കാൻ കഴിയില്ല.

ਜੈਸੇ ਦੀਪ ਦਿਪਤ ਨ ਜਾਨੀਐ ਭਵਨ ਬਿਖੈ ਦਾਵਾਨਲ ਭਏ ਨ ਦੁਰਾਏ ਦੁਰੈ ਨਾਥ ਜੀ ।

jaise deep dipat na jaaneeai bhavan bikhai daavaanal bhe na duraae durai naath jee |

കത്തിച്ച വിളക്കിൻ്റെ ചൂട് വീട്ടിൽ ആർക്കും അനുഭവപ്പെടാത്തതുപോലെ, അത് കാട്ടിലെ തീയായാൽ (വീട്ടിൽ പടരുന്നു) അത് അനിയന്ത്രിതമാകും.

ਤੈਸੇ ਮੁਖ ਮਧ ਬਾਣੀ ਬਸਤ ਨ ਕੋਊ ਲਖੈ ਬੋਲੀਐ ਬਿਚਾਰ ਗੁਰਮਤਿ ਗੁਨ ਗਾਥ ਜੀ ।੬੩੦।

taise mukh madh baanee basat na koaoo lakhai boleeai bichaar guramat gun gaath jee |630|

അതുപോലെ, ഒരാളുടെ നാവിലെ വാക്കുകൾ ആർക്കും അറിയാൻ കഴിയില്ല. വില്ലിൽ നിന്ന് വിടർന്ന അസ്ത്രം പോലെ, പറഞ്ഞ വാക്കുകൾ തിരിച്ചെടുക്കാൻ കഴിയില്ല. അതിനാൽ, ഒരാൾ എന്താണ് പറയാൻ പോകുന്നതെന്ന് എപ്പോഴും ചിന്തിക്കുകയും പ്രതിഫലിപ്പിക്കുകയും വേണം, എല്ലാ സംഭാഷണങ്ങളും ഡബ്ല്യുവിന് അനുസൃതമായിരിക്കണം

സൂചിക (1 - 675)

കബിത് സവൈയേ പേജ്: 1 - 675