കണ്ണാടി നിവർന്നു നിൽക്കുമ്പോൾ ചിത്രം യാഥാർത്ഥ്യമാകുന്നതുപോലെ, കണ്ണാടി തലകീഴായി പിടിക്കുമ്പോൾ അത് വികലമാകുന്നു. മുഖം ഭയങ്കരമായി തോന്നുന്നു.
നാവുകൊണ്ട് ഉച്ചരിക്കുന്ന മധുരവാക്കുകൾ കാതുകൾക്ക് സ്നേഹം തോന്നുന്നതുപോലെ, അതേ നാവുകൊണ്ട് പറയുന്ന കയ്പേറിയ വാക്കുകൾ അമ്പ് പോലെ വേദനിപ്പിക്കുന്നു.
വായകൊണ്ട് കഴിക്കുന്ന ഭക്ഷണം വായിൽ നല്ല രുചിയുണ്ടാക്കുന്നതുപോലെ, പോപ്പിയുടെ സത്ത് അതേ വായിൽ കഴിച്ചാൽ, അത് വേദനാജനകവും മരണത്തോട് അടുത്തതായി തോന്നുന്നതും ആണ്.
അതുപോലെ, യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ ഒരു യഥാർത്ഥ ദാസൻ്റെയും അപവാദത്തിൻ്റെയും സ്വഭാവം ഒരു ചക്വിയും ചകോറും പോലെയാണ് (ചക്വി സൂര്യൻ്റെ പ്രകാശത്തിനായി കൊതിക്കുന്നു, അതേസമയം ഒരു ചാക്കോർ സൂര്യൻ അസ്തമിക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നു). യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ ശുദ്ധമായ സ്വഭാവം എല്ലാവർക്കും വെളിച്ചം നൽകുന്ന സൂര്യനെപ്പോലെയാണ്