സമർപ്പിതനായ ഗുരുബോധമുള്ള വ്യക്തി യഥാർത്ഥ ഭഗവാൻ്റെ യഥാർത്ഥ രൂപവുമായി ഒന്നാകുമ്പോൾ, അവൻ്റെ ദർശനം ഗുരുവിൻ്റെ വിശുദ്ധ ദർശനത്തെ അനുശാസിക്കുന്നു. ഭഗവാൻ്റെ നാമത്തിൽ ധ്യാനിക്കുന്നവൻ യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ ജ്ഞാന വചനങ്ങളുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.
യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെയും ശിഷ്യൻ്റെയും (ഗുർസിഖ്) ഐക്യത്താൽ ശിഷ്യൻ തൻ്റെ ഗുരുവിൻ്റെ കൽപ്പന വളരെ ആത്മാർത്ഥമായും വിശ്വസ്തതയോടെയും അനുസരിക്കുന്നു. ഭഗവാനെ ധ്യാനിക്കുന്നതിലൂടെ, അവൻ യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ പ്രതിഫലിപ്പിക്കാൻ പഠിക്കുന്നു.
അങ്ങനെ ഒരു ശിഷ്യൻ ഗുരുവുമായുള്ള ഐക്യം ഗുരുവിൻ്റെ സേവനത്തിൻ്റെ സ്വഭാവം ഉൾക്കൊള്ളുന്നു. എല്ലാവരിലും വസിക്കുന്നവനെയാണ് താൻ സേവിക്കുന്നതെന്ന് മനസ്സിലാക്കിയതിനാൽ പ്രതിഫലമോ ആഗ്രഹമോ ഇല്ലാതെ അവൻ എല്ലാവരെയും സേവിക്കുന്നു.
ഭഗവാനെക്കുറിച്ചുള്ള ധ്യാനത്തിൻ്റെയും ധ്യാനത്തിൻ്റെയും ഫലമായി അത്തരമൊരു വ്യക്തി ഉത്തമമായ പ്രവർത്തനങ്ങളുള്ള ഒരു വ്യക്തിയായി ഉയർന്നുവരുന്നു. ഈ പ്രക്രിയയിൽ, അവൻ സമനില കൈവരിക്കുകയും അതിൽ മുഴുകുകയും ചെയ്യുന്നു. (50)