ഫലത്തിൽ നിന്ന് ഒരു വിത്ത് ജനിക്കുകയും വിത്ത് ഫലം നൽകുന്നതിനായി ഒരു മരമായി വളരുകയും ഈ പ്രക്രിയ തുടരുകയും ചെയ്യുന്നു. ഈ വളർച്ചാ സമ്പ്രദായം തുടക്കത്തിനു മുമ്പേ പ്രചാരത്തിലുണ്ട്. അതിൻ്റെ അവസാനം അവസാനത്തിന് അപ്പുറമാണ്.
പിതാവ് ഒരു മകനെ ജനിപ്പിക്കുന്നു, പുത്രൻ പിന്നീട് പിതാവായിത്തീരുകയും പുത്രനെ ജനിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. അങ്ങനെ അച്ഛൻ-മകൻ-അച്ഛൻ എന്ന സമ്പ്രദായം തുടരുന്നു. സൃഷ്ടിയുടെ ഈ കൺവെൻഷന് വളരെ ആഴത്തിലുള്ള പൊരുത്തമുണ്ട്.
ഒരു യാത്രികൻ്റെ യാത്രയുടെ അവസാനം അവൻ ഒരു ബോട്ടിൽ കയറുകയും അതിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങുകയും ചെയ്യുന്നതിനെ ആശ്രയിച്ചിരിക്കുന്നു, നദി മുറിച്ചുകടക്കുന്നത് അതിൻ്റെ സമീപവും വിദൂരവുമായ അറ്റങ്ങളെ നിർവചിക്കുന്നു, ഒരു സഞ്ചാരി ഏത് ദിശയിൽ നിന്നാണ് നദി മുറിച്ചുകടക്കുന്നത് എന്നതിനെ ആശ്രയിച്ച് ഈ അറ്റങ്ങൾ മാറിക്കൊണ്ടിരിക്കും.
അതുപോലെ എല്ലാ ശക്തിയും, എല്ലാം അറിയുന്ന ഗുരു ദൈവം തന്നെയാണ്. അവൻ ഗുരുവും ദൈവവുമാണ്. അഗ്രാഹ്യമായ ഈ അവസ്ഥ ഒരു ഗുരുബോധമുള്ള ഒരാൾക്ക് നന്നായി മനസ്സിലാക്കാൻ കഴിയും. (56)