കബിത് സവായ് ഭായ് ഗുരുദാസ് ജി

പേജ് - 47

ਚਰਨ ਸਰਨਿ ਮਨ ਬਚ ਕ੍ਰਮ ਹੁਇ ਇਕਤ੍ਰ ਗੰਮਿਤਾ ਤ੍ਰਿਕਾਲ ਤ੍ਰਿਭਵਨ ਸੁਧਿ ਪਾਈ ਹੈ ।

charan saran man bach kram hue ikatr gamitaa trikaal tribhavan sudh paaee hai |

ഗുരുബോധമുള്ള ഒരു വ്യക്തി തൻ്റെ മനസ്സും വാക്കും പ്രവൃത്തിയും കൊണ്ട് സമന്വയം കൈവരിക്കുമ്പോൾ, യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ അഭയത്തിൻ്റെ അനുഗ്രഹത്താൽ, അവൻ സമയത്തെയും ത്രിലോകത്തെയും കുറിച്ചുള്ള അറിവ് നേടുന്നു.

ਸਹਜ ਸਮਾਧਿ ਸਾਧਿ ਅਗਮ ਅਗਾਧਿ ਕਥਾ ਅੰਤਰਿ ਦਿਸੰਤਰ ਨਿਰੰਤਰੀ ਜਤਾਈ ਹੈ ।

sahaj samaadh saadh agam agaadh kathaa antar disantar nirantaree jataaee hai |

നാമത്തിൽ പരിശീലിക്കുന്നതിലൂടെ, ഗുരുബോധമുള്ള ഒരു വ്യക്തി സമചിത്തതയോടെ ജീവിക്കുന്നു. ആ അവസ്ഥയെക്കുറിച്ചുള്ള ഏത് വിവരണവും നമുക്ക് മനസ്സിലാക്കാവുന്നതിലും അപ്പുറമാണ്. അത് വിവരണാതീതമാണ്. ആ അവസ്ഥയിൽ നിന്ന്, എല്ലാ മുക്കിലും മൂലയിലും നടക്കുന്ന എല്ലാ കാര്യങ്ങളും അവൻ മനസ്സിലാക്കുന്നു

ਖੰਡ ਬ੍ਰਹਮੰਡ ਪਿੰਡ ਪ੍ਰਾਨ ਪ੍ਰਾਨਪਤਿ ਗਤਿ ਗੁਰ ਸਿਖ ਸੰਧਿ ਮਿਲੇ ਸੋਹੰ ਲਿਵ ਲਾਈ ਹੈ ।

khandd brahamandd pindd praan praanapat gat gur sikh sandh mile sohan liv laaee hai |

ഗുരുവിൻ്റെയും സിഖിൻ്റെയും സംയോജനത്താൽ, അന്വേഷകന് തൻ്റെ ശരീരത്തിൽ പ്രപഞ്ചനാഥൻ്റെ സാന്നിധ്യവും ജീവൻ നൽകുന്ന പിന്തുണയും അനുഭവപ്പെടുന്നു; അവൻ ദൈവവുമായുള്ള ഏകത്വം കൈവരിക്കുമ്പോൾ, അവൻ ഭഗവാൻ്റെ സ്മരണയിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്നു.

ਦਰਪਨ ਦਰਸ ਅਉ ਜੰਤ੍ਰ ਧਨਿ ਜੰਤ੍ਰੀ ਬਿਧਿ ਓਤ ਪੋਤਿ ਸੂਤੁ ਏਕੈ ਦੁਬਿਧਾ ਮਿਟਾਈ ਹੈ ।੪੭।

darapan daras aau jantr dhan jantree bidh ot pot soot ekai dubidhaa mittaaee hai |47|

അതിലെ കണ്ണാടിയും ബിംബവും സംഗീതവും വാദ്യോപകരണവും വടയും തുണിയും പരസ്പരം അവിഭാജ്യവും അവിഭാജ്യവുമായതിനാൽ ഗുരുബോധമുള്ളവൻ ഈശ്വരനിൽ ഒന്നായിത്തീരുകയും ദ്വൈതത്വത്തിൻ്റെ എല്ലാ സംശയങ്ങളിൽനിന്നും മുക്തനാകുകയും ചെയ്യുന്നു. (47)

സൂചിക (1 - 675)

കബിത് സവൈയേ പേജ്: 1 - 675