ദർശനത്തിൽ മനസ്സിനെ ഏകാഗ്രമാക്കുന്നതിലൂടെയും നാം സിമ്രാനിൽ അദ്ധ്വാനിക്കുന്നതിലൂടെയും, ഒരുവൻ എല്ലാ ശത്രുതയും സൗഹൃദവും നശിപ്പിക്കുകയും ഏകദൈവത്തിൻ്റെ സാന്നിധ്യം അനുഭവിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
ഗുരുവിൻ്റെ വാക്കുകളെ ഹൃദയത്തിൽ ആഴ്ത്തുകയും യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശം മുഖേനയും വിനയത്തോടെ അവൻ്റെ സ്തുതിയിൽ മുഴുകാൻ കഴിയും. സ്തുതിയുടെയും പരദൂഷണത്തിൻ്റെയും എല്ലാ ആഗ്രഹങ്ങളും നശിച്ച് ഒരുവൻ അപ്രാപ്യനായ ഭഗവാൻ്റെ അടുക്കൽ എത്തിച്ചേരുന്നു.
ഒരു യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ അഭയം പ്രാപിക്കുന്നതിലൂടെ, ദുർഗുണങ്ങളെയും മറ്റ് ദുഷിച്ച സുഖങ്ങളെയും പിന്തുടരുന്ന ഒരു മനസ്സ് ശാന്തമാകും. എല്ലാ ആഗ്രഹങ്ങളും പ്രതീക്ഷകളും അവസാനിക്കുന്നു. അങ്ങനെ ഒരു മനുഷ്യ ജന്മം സഫലമാകുന്നു.
ദൈവതുല്യനായ ഒരു യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ വിശുദ്ധ സഭയിൽ ചേരുന്നതിലൂടെ. സ്നേഹപൂർവകമായ വാഗ്ദാനം അല്ലെങ്കിൽ ഭക്തിനിർഭരമായ പ്രമേയം പൂർത്തീകരിക്കപ്പെടുകയും ഒരാൾ ജീവിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ തന്നെ വിമോചനത്തിൻ്റെ അവസ്ഥയിലെത്തുകയും ചെയ്യുന്നു (ജീവൻ മുക്ത്). ഒരാൾക്ക് ലൗകിക മോഹങ്ങളോട് സമാധാനം തോന്നുകയും കുലീനതയിൽ കൂടുതൽ മുഴുകുകയും ചെയ്യുന്നു