യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ അനുസരണയുള്ള ഒരു ശിഷ്യൻ സ്വർഗ്ഗം ആവശ്യപ്പെടുകയോ നരകത്തെ ഭയപ്പെടുകയോ ഇല്ല. അവൻ ആഗ്രഹമോ ആഗ്രഹമോ മനസ്സിൽ സൂക്ഷിക്കുന്നില്ല. പകരം ദൈവം ചെയ്യുന്നതെല്ലാം ശരിയാണെന്ന് അവൻ വിശ്വസിക്കുന്നു.
സമ്പത്ത് സമ്പാദിക്കുന്നത് അവനെ സന്തോഷിപ്പിക്കുന്നില്ല. കഷ്ടകാലങ്ങളിൽ, അവൻ ഒരിക്കലും തളർന്നില്ല. പകരം അവൻ കഷ്ടതകളും സുഖസൗകര്യങ്ങളും ഒരുപോലെ കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നു, അവയിൽ വിലപിക്കുകയോ സന്തോഷിക്കുകയോ ചെയ്യുന്നില്ല.
അവന് ജനനമരണങ്ങളെ ഭയപ്പെടുന്നില്ല, മോക്ഷാഭിലാഷവുമില്ല. അവൻ ലൗകിക ദ്വന്ദ്വങ്ങളാൽ ഏറ്റവും കുറഞ്ഞത് ബാധിക്കപ്പെടുകയും സമചിത്തതയിൽ തുടരുകയും ചെയ്യുന്നു. ജീവിതത്തിൻ്റെ മൂന്ന് കാലഘട്ടങ്ങളെക്കുറിച്ചും അവൻ ബോധവാനുമാണ്, ലോകത്തിലെ എല്ലാ സംഭവങ്ങളും അവൻ അറിയുന്നു. എന്നിട്ടും അവൻ എപ്പോഴും നോക്കുന്നു
യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ അറിവിൻ്റെ കോലിറിയം കൊണ്ട് അനുഗ്രഹിക്കപ്പെട്ടവൻ, മാമോണില്ലാത്ത ഭഗവാനെ തിരിച്ചറിയുന്നു. എന്നാൽ ആ അവസ്ഥ കൈവരിക്കാൻ കഴിയുന്ന അത്തരത്തിലുള്ള ഒരാൾ ലോകത്ത് വിരളമാണ്. (409)