പ്രിയപ്പെട്ട കർത്താവിൻ്റെ വാസസ്ഥലമായ ഒരു വഴിയാത്രക്കാരനോട് അവനിലേക്കുള്ള വഴി ചോദിക്കുന്നു, പക്ഷേ അതിൽ ഒരടി പോലും ചവിട്ടുന്നില്ല. ആ പാതയിൽ സ്വയം വിക്ഷേപിക്കാതെ, കേവലം പ്രലോഭനങ്ങളിലൂടെ എങ്ങനെ പ്രിയപ്പെട്ട ഭഗവാൻ്റെ വാസസ്ഥലത്ത് എത്തിച്ചേരാനാകും?
അഹങ്കാരം എന്ന അസുഖം ഭേദമാക്കാനുള്ള മരുന്നായ യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനോട് ഒരാൾ ചോദിക്കുന്നു, എന്നാൽ സമർപ്പിത അച്ചടക്കത്തോടെയും മുൻകരുതലുകളോടെയും മരുന്ന് കഴിക്കുന്നില്ല. പിന്നെ എങ്ങനെയാണ് അഹം എന്ന അസുഖം ഭേദമാക്കാനും ആത്മീയ സമാധാനം നേടാനും കഴിയുക.
കർത്താവിൻ്റെ പ്രിയപ്പെട്ടവരോടും പ്രിയപ്പെട്ടവരോടും അവനെ കണ്ടുമുട്ടാനുള്ള വഴി ചോദിക്കുന്നു, എന്നാൽ അവളുടെ എല്ലാ പ്രവർത്തനങ്ങളും പ്രവൃത്തികളും നികൃഷ്ടവും നിരസിക്കപ്പെട്ടതുമായ സ്ത്രീകളെപ്പോലെയാണ്. അങ്ങനെയെങ്കിൽ, വഞ്ചനാപരമായ ഹൃദയമുള്ള അത്തരമൊരു അന്വേഷകയായ ഭാര്യയെ ഭർത്താവിൻ്റെ വിവാഹ കിടക്കയിലേക്ക് എങ്ങനെ വിളിക്കാനാകും?
അതുപോലെ ഭഗവാനെ ഹൃദയത്തിൽ വസിക്കാതെ, സ്തുതികൾ പാടാതെ, അവൻ്റെ പ്രഭാഷണങ്ങൾ ശ്രവിച്ചുകൊണ്ട്, പ്രിയപ്പെട്ട ഭഗവാനെക്കുറിച്ച് കണ്ണുകൾ അടച്ചുകൊണ്ട് ഉന്നതമായ ആത്മീയ അവസ്ഥയിൽ എത്തിച്ചേരാനാവില്ല. ഗുരുവിൻ്റെ പ്രഭാഷണങ്ങൾ ഹൃദയത്തിൽ വീണ്ടും ഉറപ്പിക്കുകയും അവ പരിശീലിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു