ഗുരുവിൻ്റെ ഒരു സിഖുകാരൻ്റെ കണ്ണുകൾ യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ എല്ലാ അവയവങ്ങളുടെയും നിറങ്ങളുടെയും രൂപങ്ങളുടെയും അലങ്കാരം കാണുന്നു. ആത്മീയ അറിവിൻ്റെ ആനന്ദവും അതിൻ്റെ അത്ഭുതകരമായ ഫലവും പ്രകടമാണ്.
ഒരു ഗുർസിഖിൻ്റെ ചെവികൾ യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ സദ്ഗുണങ്ങളെ നിരന്തരം ശ്രവിച്ചതിൻ്റെ ആസ്വാദകരായി മാറിയിരിക്കുന്നു, അവ അവൻ്റെ വിസ്മയകരമായ പ്രവർത്തനങ്ങളുടെ സന്ദേശങ്ങൾ അവൻ്റെ ബോധത്തിലേക്ക് എത്തിക്കുന്നു.
ഒരു ഗുർസിഖിൻ്റെ നാവ് യഥാർത്ഥ ഗുരു അനുഗ്രഹിച്ച വാക്കുകൾ ഉച്ചരിക്കുന്നു. അതിൻ്റെ സംഗീതം പത്താം വാതിലിൽ മുഴങ്ങുന്നു, അങ്ങനെ ഉത്പാദിപ്പിക്കുന്ന ആനന്ദം പ്രാർത്ഥനയുടെ രൂപത്തിൽ അവൻ്റെ ബോധത്തിലേക്ക് എത്തുന്നു, കൂടാതെ നാം സിമ്രൻ്റെ സുഗന്ധവും കൈമാറുന്നു.
എത്രയോ നദികൾ കടലിൽ പതിച്ചിട്ടും അതിൻ്റെ ദാഹം ഒരിക്കലും ശമിക്കാത്തതുപോലെ. നാമിൻ്റെ പല തരംഗങ്ങൾ പ്രചരിക്കുന്ന ഗുർസിഖിൻ്റെ ഹൃദയത്തിൽ തൻ്റെ പ്രിയതമയുടെ സ്നേഹവും അങ്ങനെയാണ്. (620)