कबित सवैये भाई गुरदास जी

पान - 620


ਲੋਚਨ ਬਿਲੋਕ ਰੂਪ ਰੰਗ ਅੰਗ ਅੰਗ ਛਬਿ ਸਹਜ ਬਿਨੋਦ ਮੋਦ ਕਉਤਕ ਦਿਖਾਵਹੀ ।
लोचन बिलोक रूप रंग अंग अंग छबि सहज बिनोद मोद कउतक दिखावही ।

गुरूंच्या शीखांच्या डोळ्यांना खऱ्या गुरूंच्या प्रत्येक अंगाची, रंगाची आणि रूपाची शोभा दिसते. अध्यात्मिक ज्ञानाचा आनंद आणि त्याचा अद्भुत परिणाम स्पष्ट होतो.

ਸ੍ਰਵਨ ਸੁਜਸ ਰਸ ਰਸਿਕ ਰਸਾਲ ਗੁਨ ਸੁਨ ਸੁਨ ਸੁਰਤਿ ਸੰਦੇਸ ਪਹੁਚਾਵਹੀ ।
स्रवन सुजस रस रसिक रसाल गुन सुन सुन सुरति संदेस पहुचावही ।

गुरुशिखांचे कान खऱ्या गुरूंच्या सद्गुणांचे आस्वाद घेणारे बनले आहेत आणि ते त्यांच्या अद्भूत कृत्यांचे संदेश त्यांच्या चेतनेपर्यंत पोहोचवत आहेत.

ਰਸਨਾ ਸਬਦੁ ਰਾਗ ਨਾਦ ਸ੍ਵਾਦੁ ਬਿਨਤੀ ਕੈ ਨਾਸਕਾ ਸੁਗੰਧਿ ਸਨਬੰਧ ਸਮਝਾਵਹੀ ।
रसना सबदु राग नाद स्वादु बिनती कै नासका सुगंधि सनबंध समझावही ।

गुरुशिखाची जीभ खऱ्या गुरूंनी दिलेले शब्द उच्चारत असते. त्याचे संगीत दहाव्या दारात वाजत आहे आणि त्यामुळे निर्माण होणारा आनंद प्रार्थनेच्या रूपाने त्याच्या चैतन्यपर्यंत पोहोचत आहे आणि नाम-सिमरनचा सुगंधही दरवाज्याद्वारे पोचत आहे.

ਸਰਿਤਾ ਅਨੇਕ ਮਾਨੋ ਸੰਗਮ ਸਮੁੰਦ੍ਰ ਗਤਿ ਰਿਦੈ ਪ੍ਰਿਯ ਪ੍ਰੇਮ ਨੇਮੁ ਤ੍ਰਿਪਤਿ ਨ ਪਾਵਹੀ ।੬੨੦।
सरिता अनेक मानो संगम समुंद्र गति रिदै प्रिय प्रेम नेमु त्रिपति न पावही ।६२०।

ज्याप्रमाणे अनेक नद्या समुद्रात पडतात आणि तरीही त्यांची तहान कधीच भागत नाही. गुरशिखांच्या हृदयात त्याच्या प्रिय प्रियकराचे प्रेम असेच आहे जिथे नामाच्या अनेक लहरी पसरत आहेत तरीही त्याची प्रेमळ तहान कधीच भागत नाही. (६२०)