कबित सवैये भाई गुरदास जी

पान - 308


ਬਿਰਖ ਬਲੀ ਮਿਲਾਪ ਸਫਲ ਸਘਨ ਛਾਇਆ ਬਾਸੁ ਤਉ ਬਰਨ ਦੋਖੀ ਮਿਲੇ ਜਰੈ ਜਾਰਿ ਹੈ ।
बिरख बली मिलाप सफल सघन छाइआ बासु तउ बरन दोखी मिले जरै जारि है ।

अनेक फळे देणारी झाडे आणि त्यावर चढणारे लता दाट सावलीत होतात. ते सर्व प्रवासींना आराम देतात. परंतु बांबू जो एकमेकांना घासतो तो आगीमुळे स्वतःचा आणि त्याच्या जवळच्या इतरांसाठीही विनाशाचे कारण बनतो.

ਸਫਲ ਹੁਇ ਤਰਹਰ ਝੁਕਤਿ ਸਕਲ ਤਰ ਬਾਂਸੁ ਤਉ ਬਡਾਈ ਬੂਡਿਓ ਆਪਾ ਨ ਸੰਮਾਰ ਹੈ ।
सफल हुइ तरहर झुकति सकल तर बांसु तउ बडाई बूडिओ आपा न संमार है ।

इतर सर्व फळे देणारी झाडे नतमस्तक होतात, परंतु बांबूचे झाड स्वतःच्या स्तुतीमध्ये उदात्ततेने अभिमान बाळगतात.

ਸਕਲ ਬਨਾਸਪਤੀ ਸੁਧਿ ਰਿਦੈ ਮੋਨਿ ਗਹੇ ਬਾਂਸੁ ਤਉ ਰੀਤੋ ਗਠੀਲੋ ਬਾਜੇ ਧਾਰ ਮਾਰਿ ਹੈ ।
सकल बनासपती सुधि रिदै मोनि गहे बांसु तउ रीतो गठीलो बाजे धार मारि है ।

सर्व फळझाडे अंतःकरणात शांत राहतात आणि स्वभावाने शांत असतात. ते आवाज काढत नाहीत. पण उंच बांबू आतून पोकळ आणि गाठीशी बांधलेला असतो. तो रडतो आणि आवाज निर्माण करतो.

ਚੰਦਨ ਸਮੀਪ ਹੀ ਅਛਤ ਨਿਰਗੰਧ ਰਹੇ ਗੁਰਸਿਖ ਦੋਖੀ ਬਜ੍ਰ ਪ੍ਰਾਨੀ ਨ ਉਧਾਰਿ ਹੈ ।੩੦੮।
चंदन समीप ही अछत निरगंध रहे गुरसिख दोखी बज्र प्रानी न उधारि है ।३०८।

जो खऱ्या गुरूंप्रमाणे चंदनाच्या सान्निध्यात राहूनही गर्विष्ठ व दांभिक राहतो, (सुगंधरहित राहतो) आणि गुरूची बुद्धी प्राप्त करत नाही, अशा व्यक्तीला गुरूंच्या शिष्यांचे वाईट वाटेल, तो कधीही संसारसागर पार करू शकत नाही.