रडी शेल्ड्रेकचे सूर्याशी, ॲलिक्टोरिस ग्रेसियाचे चंद्राचे प्रेम, घंडे हेर्हेचे राग असलेले हरीण, पाण्यात मासे, कमळाच्या फुलासह काळी मधमाशी आणि प्रकाश असलेल्या पतंगाचे प्रेम एकतर्फी आहे. असे एकतर्फी प्रेम अनेकदा अनेक प्रकारे वेदनादायी असते.
हे सर्व प्रेमी आपल्या एकतर्फी प्रेमाच्या विश्वासापासून दूर राहत नाहीत आणि प्रक्रियेत आपला जीव देतात. प्रापंचिक प्रेमाची ही परंपरा युगानुयुगे चालत आलेली आहे.
परंतु गुरू आणि त्यांचे खरे गुरू यांच्या शीख यांच्या द्विपक्षीय प्रेमाचे महत्त्व इतके आहे की जे या जगात आणि त्या पलीकडे असलेल्या जगात उपयुक्त आणि शांततापूर्ण सिद्ध होऊ शकते.
जवळच उपलब्ध असलेल्या गुरूंबद्दलचे असे सांत्वनदायक प्रेम, जर कोणी गुरूंची शिकवण ऐकत नसेल आणि आपल्या मूळ शहाणपणाला दूर करत नसेल, तर अशी व्यक्ती त्या सापापेक्षा श्रेष्ठ नाही जो आपले विष नंतरही सोडत नाही. सॅनला मिठी मारत आहे