खऱ्या गुरूंचा आज्ञाधारक शीख दैवी रूपाचा आणि रंगाचा बनतो. त्यांच्या शरीराच्या प्रत्येक अंगावर गुरूंचा तेज पसरतो. तो सर्व बाह्य आराधनेपासून मुक्त होतो. तो खगोलीय गुणधर्म प्राप्त करतो आणि सांसारिक गुणधर्मांचा त्याग करतो.
खऱ्या गुरूंचे दर्शन घेतल्याने ते आचरणात एकरूप आणि सर्वज्ञ बनतात. गुरूंच्या शब्दांच्या मनाशी एकरूप होऊन तो परमेश्वराचा चिंतन करणारा बनतो.
खऱ्या गुरूंची शिकवण आत्मसात करून ती हृदयात धारण केल्याने, तो आपल्या जीवनातील सर्व लेखाजोखा मांडण्यापासून मुक्त होतो. खऱ्या गुरूंच्या आश्रयाने तो दुर्गुणांपासून परोपकारी होतो.
गुरूचा शिष्य जो पूर्ण ईश्वररूप खऱ्या गुरूंची आज्ञाधारक बनतो, आणि सदैव त्यांच्या सेवेत असतो; सर्व देवतांना त्याचा आदर आणि त्याग केला जातो कारण त्याने आपल्या खऱ्या गुरूवर स्वतःचे बलिदान दिले आहे. (२६०)