कबित सवैये भाई गुरदास जी

पान - 301


ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਦਰਸ ਲਿਵ ਦੇਖੈ ਅਉ ਦਿਖਾਵੈ ਸੋਈ ਸਰਬ ਦਰਸ ਏਕ ਦਰਸ ਕੈ ਜਾਨੀਐ ।
द्रिसटि दरस लिव देखै अउ दिखावै सोई सरब दरस एक दरस कै जानीऐ ।

गुरूंचा एक आज्ञाधारक शिष्य ज्याने आपली दृष्टी खऱ्या गुरूंच्या दर्शनात केंद्रित केली आहे, तो सर्वत्र आणि सर्वत्र अभेद्य परमेश्वराचे निरीक्षण करतो. तो इतरांनाही त्याचे दर्शन घडवतो. तो मानतो आणि समजतो की सर्व तत्त्वज्ञान त्याच्या उसासामध्ये उपस्थित आहेत

ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਲਿਵ ਕਹਤ ਸੁਨਤ ਸੋਈ ਸਰਬ ਸਬਦ ਏਕ ਸਬਦ ਕੈ ਮਾਨੀਐ ।
सबद सुरति लिव कहत सुनत सोई सरब सबद एक सबद कै मानीऐ ।

जेव्हा गुरुभिमुख व्यक्ती खऱ्या गुरूंची शिकवण आत्मसात करते तेव्हा त्याचे मन भगवंताच्या नाम सिमरनाच्या आचरणात गढून जाते. त्यानंतर तो खऱ्या गुरूंचे शब्द त्याच्या आत्म्यात खोलवर बोलतो आणि ऐकतो. रागात तल्लीन झालेल्या सर्व गायन पद्धतींचा तो आदर करतो

ਕਾਰਨ ਕਰਨ ਕਰਤਗਿ ਸਰਬਗਿ ਸੋਈ ਕਰਮ ਕ੍ਰਤੂਤਿ ਕਰਤਾਰੁ ਪਹਿਚਾਨੀਐ ।
कारन करन करतगि सरबगि सोई करम क्रतूति करतारु पहिचानीऐ ।

नामाच्या अमृतात बुडण्याच्या या अवस्थेत, गुरुभिमुख दास सर्व कारणांचे कारण ओळखतो, सर्व कर्मांचा जाणता आणि सर्व जाणून घेण्यास सक्षम असतो; जो सर्व कर्मांचा कर्ता आहे - कर्ता आणि निर्माता,

ਸਤਿਗੁਰ ਗਿਆਨ ਧਿਆਨੁ ਏਕ ਹੀ ਅਨੇਕ ਮੇਕ ਬ੍ਰਹਮ ਬਿਬੇਕ ਟੇਕ ਏਕੈ ਉਰਿ ਆਨੀਐ ।੩੦੧।
सतिगुर गिआन धिआनु एक ही अनेक मेक ब्रहम बिबेक टेक एकै उरि आनीऐ ।३०१।

आणि अशा प्रकारे गुरू-भावना असणारी व्यक्ती खऱ्या गुरूंच्या आशीर्वादाने प्राप्त झालेल्या ज्ञानाने आणि त्याच्या निरंतर चिंतनाने एका भगवंताची जाणीव करून घेते, अशी व्यक्ती एका सर्वव्यापी परमेश्वराशिवाय अन्य कोणावरही आधार घेत नाही, (३०१)