कबित सवैये भाई गुरदास जी

पान - 590

ਜੈਸੇ ਦੀਪ ਦੀਪਤ ਪਤੰਗ ਲੋਟ ਪੋਤ ਹੋਤ ਕਬਹੂੰ ਕੈ ਜ੍ਵਾਰਾ ਮੈ ਪਰਤ ਜਰ ਜਾਇ ਹੈ ।

जैसे दीप दीपत पतंग लोट पोत होत कबहूं कै ज्वारा मै परत जर जाइ है ।

ज्याप्रमाणे पतंग दिव्याच्या ज्योतीने मोहित होऊन त्याच्याभोवती प्रदक्षिणा घालतो आणि एके दिवशी ज्योतीत पडून स्वतःला जाळून घेतो.

ਜੈਸੇ ਖਗ ਦਿਨਪ੍ਰਤਿ ਚੋਗ ਚੁਗਿ ਆਵੈ ਉਡਿ ਕਾਹੂ ਦਿਨ ਫਾਸੀ ਫਾਸੈ ਬਹੁਰ੍ਯੋ ਨ ਆਇ ਹੈ ।

जैसे खग दिनप्रति चोग चुगि आवै उडि काहू दिन फासी फासै बहुर्यो न आइ है ।

जसा पक्षी दिवसभर धान्य व गांडुळे घेतो आणि सूर्यास्त होताच आपल्या घरट्यात परततो, पण एखाद्या दिवशी तो पक्षी पकडणाऱ्याच्या जाळ्यात अडकतो आणि घरट्याकडे परत येत नाही.

ਜੈਸੇ ਅਲ ਕਮਲ ਕਮਲ ਪ੍ਰਤਿ ਖੋਜੈ ਨਿਤ ਕਬਹੂੰ ਕਮਲ ਦਲ ਸੰਪਟ ਸਮਾਇ ਹੈ ।

जैसे अल कमल कमल प्रति खोजै नित कबहूं कमल दल संपट समाइ है ।

जशी काळी मधमाशी विविध कमळाच्या फुलांमधून अमृत शोधत राहते, पण एके दिवशी ती पेटीसारख्या फुलात अडकते.

ਤੈਸੇ ਗੁਰਬਾਨੀ ਅਵਗਾਹਨ ਕਰਤ ਚਿਤ ਕਬਹੂੰ ਮਗਨ ਹ੍ਵੈ ਸਬਦ ਉਰਝਾਇ ਹੈ ।੫੯੦।

तैसे गुरबानी अवगाहन करत चित कबहूं मगन ह्वै सबद उरझाइ है ।५९०।

त्याचप्रमाणे, साधक सतत गुरबानीमध्ये डुंबतो, परंतु काही दिवस तो गुरबानीमध्ये इतका तल्लीन होतो की तो गुरूंच्या शब्दात गढून जातो. (५९०)

सूची (1 - 675)

Kabit Savaiye पान: 1 - 675