कबित सवैये भाई गुरदास जी

पान - 121


ਤੁਸ ਮੈ ਤੰਦੁਲ ਬੋਇ ਨਿਪਜੈ ਸਹੰਸ੍ਰ ਗੁਨੋ ਦੇਹ ਧਾਰਿ ਕਰਤ ਹੈ ਪਰਉਪਕਾਰ ਜੀ ।
तुस मै तंदुल बोइ निपजै सहंस्र गुनो देह धारि करत है परउपकार जी ।

पेरणी केल्यावर भुसा झाकलेले तांदूळ अनेक पटींनी जास्त धान्ये देतात आणि तांदूळ (मुख्य अन्नपदार्थ) जगात बरेच चांगले काम करतात.

ਤੁਸ ਮੈ ਤੰਦੁਲ ਨਿਰਬਿਘਨ ਲਾਗੈ ਨ ਘੁਨੁ ਰਾਖੇ ਰਹੈ ਚਿਰੰਕਾਲ ਹੋਤ ਨ ਬਿਕਾਰ ਜੀ ।
तुस मै तंदुल निरबिघन लागै न घुनु राखे रहै चिरंकाल होत न बिकार जी ।

जोपर्यंत तांदूळ भुसामध्ये राहतो तोपर्यंत ते कीटकांपासून संरक्षित राहतात. ते दीर्घकाळ जतन केले जाते.

ਤੁਖ ਸੈ ਨਿਕਸਿ ਹੋਇ ਭਗਨ ਮਲੀਨ ਰੂਪ ਸ੍ਵਾਦ ਕਰਵਾਇ ਰਾਧੇ ਰਹੈ ਨ ਸੰਸਾਰ ਜੀ ।
तुख सै निकसि होइ भगन मलीन रूप स्वाद करवाइ राधे रहै न संसार जी ।

भुसाच्या बाहेर भात तुटतो. ते गडद रंग आणि किंचित कटुता प्राप्त करते. त्याचे सांसारिक महत्त्व हरवून बसते.

ਗੁਰ ਉਪਦੇਸ ਗੁਰਸਿਖ ਗ੍ਰਿਹ ਮੈ ਬੈਰਾਗੀ ਗ੍ਰਿਹ ਤਜਿ ਬਨ ਖੰਡ ਹੋਤ ਨ ਉਧਾਰ ਜੀ ।੧੨੧।
गुर उपदेस गुरसिख ग्रिह मै बैरागी ग्रिह तजि बन खंड होत न उधार जी ।१२१।

त्याचप्रमाणे गुरूचा शिख गुरूंच्या सल्ल्याचे पालन करून त्यात गुंतून न राहता गृहस्थाचे जीवन जगतो. कुटुंबियांसोबत राहून तो इतरांचे भले करतो. तो कुटुंबाचा त्याग करत नाही आणि त्याला मुक्त करण्यासाठी जंगलात राहतो