कबित सवैये भाई गुरदास जी

पान - 319

ਦੀਪਕ ਪਤੰਗ ਦਿਬਿ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਦਰਸ ਹੀਨ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰ ਦਰਸ ਧਿਆਨ ਤ੍ਰਿਭਵਨ ਗੰਮਿਤਾ ।

दीपक पतंग दिबि द्रिसटि दरस हीन स्री गुर दरस धिआन त्रिभवन गंमिता ।

तेलाच्या दिव्यामध्ये त्याला किती दृष्टी मिळाली असेल, पतंग त्याच्या ज्वालावर मरण पावल्यामुळे ते पाहण्यासही वंचित होते. पण खऱ्या गुरूंच्या दर्शनाचे चिंतन गुरूच्या दासाची दृष्टी प्रकाशित करते की तो सर्व घडामोडी पाहू शकतो.

ਬਾਸਨਾ ਕਮਲ ਅਲਿ ਭ੍ਰਮਤ ਨ ਰਾਖਿ ਸਕੈ ਚਰਨ ਸਰਨਿ ਗੁਰ ਅਨਤ ਨ ਰੰਮਿਤਾ ।

बासना कमल अलि भ्रमत न राखि सकै चरन सरनि गुर अनत न रंमिता ।

काळी मधमाशी कमळाच्या फुलाच्या वासाने मोहित होते. तथापि, कमळाचे फूल त्याला इतर फुलांना भेट देण्यापासून रोखू शकत नाही. पण खऱ्या गुरूंच्या आश्रयाला येणारा भक्त शीख इतरत्र कुठेही जात नाही.

ਮੀਨ ਜਲ ਪ੍ਰੇਮ ਨੇਮ ਅੰਤਿ ਨ ਸਹਾਈ ਹੋਤ ਗੁਰ ਸੁਖ ਸਾਗਰ ਹੈ ਇਤ ਉਤ ਸੰਮਿਤਾ ।

मीन जल प्रेम नेम अंति न सहाई होत गुर सुख सागर है इत उत संमिता ।

एक मासा शेवटपर्यंत तिच्या पाण्यावरील प्रेमातून पाहतो. पण आमिषात अडकल्यावर, पाणी तिला मदत करत नाही आणि तिला वाचवू शकत नाही. तथापि, जो शीख खऱ्या गुरूंच्या सुरक्षित सागरात पोहत असतो, त्याला येथे आणि पलीकडच्या जगात नेहमीच त्यांची मदत होते.

ਏਕ ਏਕ ਟੇਕ ਸੇ ਟਰਤ ਨ ਮਰਤ ਸਬੈ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰ ਸ੍ਰਬੰਗੀ ਸੰਗੀ ਮਹਾਤਮ ਅੰਮ੍ਰਿਤਾ ।੩੧੯।

एक एक टेक से टरत न मरत सबै स्री गुर स्रबंगी संगी महातम अंम्रिता ।३१९।

पतंग, काळी मधमाशी आणि मासे यांचे प्रेम एकतर्फी आहे. हा एकतर्फी मोह ते कधीही सोडत नाहीत आणि आपल्या प्रेयसीच्या प्रेमात जगत मरतात. पण खऱ्या गुरुचे प्रेम माणसाला जन्म-मृत्यूच्या फेऱ्यातून मुक्त करते. का कोणी तोंड फिरवावे

सूची (1 - 675)

Kabit Savaiye पान: 1 - 675