पतंगाप्रमाणे, मी खऱ्या गुरूंच्या तेजस्वी झलकावर स्वत:चा त्याग करत नाही, किंवा मला खऱ्या गुरूंच्या शब्दांचे संगीत हरणाच्या आवडीप्रमाणे सांगण्याची पद्धत माहित नाही;
कमळाच्या फुलाच्या अमृतासाठी वेडी झालेली मधमाशी जशी फुल बंद पडते तेव्हा आपला जीव गमावून बसते, पण मी माझ्या सतगुरूंच्या चरणांप्रमाणे कमळाला अर्पण केले नाही आणि माशाप्रमाणे माझ्या सतगुरूपासून वियोगाच्या वेदना मला कळल्या नाहीत. पाणी;
खालच्या प्रजातींचे जिवंत प्राणी केवळ एका सद्गुणावर आधारित असलेल्या त्यांच्या प्रेमासाठी मरण्यापासून मागे हटत नाहीत. परंतु मी माझ्या सर्व बुद्धीने या प्राण्यांसारखे कोणतेही गुण धारण करत नाही, मी माझ्या खऱ्या गुरूंपुढे स्वतःचा त्याग करत नाही;
सतगुरु हा शांती आणि शांतीचा महासागर आहे पण मी त्याच्या जवळ राहूनही दगडासारखा आहे (ज्यावर खऱ्या गुरूंच्या कोणत्याही उपदेशाचा प्रभाव नाही). नरकाच्या दूतासारख्या पाप्याचे नाव ऐकून मला लाज वाटेल. (२३)