कबित सवैये भाई गुरदास जी

पान - 661

ਜਉ ਲਉ ਦੀਪ ਜੋਤ ਹੋਤ ਨਾਹਿਤ ਮਲੀਨ ਆਲੀ ਜਉ ਲਉ ਨਾਂਹਿ ਸਿਹਜਾ ਕੁਸਮ ਕੁਮਲਾਤ ਹੈ ।

जउ लउ दीप जोत होत नाहित मलीन आली जउ लउ नांहि सिहजा कुसम कुमलात है ।

अरे मित्रा! पहाट होण्याआधी जेव्हा दिव्याचा प्रकाश मंदावतो आणि सजवलेल्या लग्नाच्या पलंगावरील फुले अद्याप कोमेजलेली नाहीत,

ਜਉ ਲਉ ਨ ਕਮਲਨ ਪ੍ਰਫੁਲਤ ਉਡਤ ਅਲ ਬਿਰਖ ਬਿਹੰਗਮ ਨ ਜਉ ਲਉ ਚੁਹਚੁਹਾਤ ਹੈ ।

जउ लउ न कमलन प्रफुलत उडत अल बिरख बिहंगम न जउ लउ चुहचुहात है ।

सूर्योदयापूर्वी फुले येईपर्यंत आणि मधमाश्या त्यांच्याकडे आकर्षित होत नाहीत आणि पहाटेच्या आधी जेव्हा झाडावरील पक्षी किलबिलाट करू लागले नाहीत;

ਜਉ ਲਉ ਭਾਸਕਰ ਕੋ ਪ੍ਰਕਾਸ ਨ ਅਕਾਸ ਬਿਖੈ ਤਮਚੁਰ ਸੰਖ ਨਾਦ ਸਬਦ ਨ ਪ੍ਰਾਤ ਹੈ ।

जउ लउ भासकर को प्रकास न अकास बिखै तमचुर संख नाद सबद न प्रात है ।

तोपर्यंत आकाशात सूर्यप्रकाश पडतो आणि कोंबड्याचा आरव आणि शंख फुंकण्याचा आवाज ऐकू येत नाही.

ਤਉ ਲਉ ਕਾਮ ਕੇਲ ਕਾਮਨਾ ਸਕੂਲ ਪੂਰਨ ਕੈ ਹੋਇ ਨਿਹਕਾਮ ਪ੍ਰਿਯ ਪ੍ਰੇਮ ਨੇਮ ਘਾਤ ਹੈ ।੬੬੧।

तउ लउ काम केल कामना सकूल पूरन कै होइ निहकाम प्रिय प्रेम नेम घात है ।६६१।

तोपर्यंत सर्व ऐहिक इच्छांपासून मुक्त होऊन पूर्ण सुखात, भगवंताच्या मिलनाच्या आनंदात तल्लीन राहावे. आपल्या लाडक्या परमेश्वराशी प्रेमाची परंपरा पूर्ण करण्याची हीच वेळ आहे. (सत्य गुरूंकडून दीक्षा घेणे, हे आहे

सूची (1 - 675)

Kabit Savaiye पान: 1 - 675