कबित सवैये भाई गुरदास जी

पान - 666


ਲੋਚਨ ਅਨੂਪ ਰੂਪ ਦੇਖਿ ਮੁਰਛਾਤ ਭਏ ਸੇਈ ਮੁਖ ਬਹਿਰਿਓ ਬਿਲੋਕ ਧ੍ਯਾਨ ਧਾਰਿ ਹੈ ।
लोचन अनूप रूप देखि मुरछात भए सेई मुख बहिरिओ बिलोक ध्यान धारि है ।

अरे मित्रा! प्रेयसीचे सुंदर रूप पाहून मी बेभान झालो होतो. माझ्या अंतरंगातला तो तेजस्वी चेहरा पुन्हा पाहून माझी अंतरी चैतन्य स्थिर शांततेकडे वळली आहे.

ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਚਨ ਸੁਨਿ ਸ੍ਰਵਨ ਬਿਮੋਹੇ ਆਲੀ ਤਾਹੀ ਮੁਖ ਬੈਨ ਸੁਨ ਸੁਰਤ ਸਮਾਰਿ ਹੈ ।
अंम्रित बचन सुनि स्रवन बिमोहे आली ताही मुख बैन सुन सुरत समारि है ।

अरे मित्रा! ज्याचे अमृत शब्द ऐकून माझे कान आनंदात गेले होते, आता त्याच जिभेतून अमृतमय शब्द माझ्या चैतन्यात येत आहेत, माझे अंतरंग त्यांच्या नामस्मरणात मग्न झाले आहे.

ਜਾ ਪੈ ਬੇਨਤੀ ਬਖਾਨਿ ਜਿਹਬਾ ਥਕਤ ਭਈ ਤਾਹੀ ਕੇ ਬੁਲਾਏ ਪੁਨ ਬੇਨਤੀ ਉਚਾਰਿ ਹੈ ।
जा पै बेनती बखानि जिहबा थकत भई ताही के बुलाए पुन बेनती उचारि है ।

ज्या प्रिय परमेश्वराला प्रार्थना करता करता माझी जीभ थकली होती, त्या परमेश्वराला माझ्या हृदयाच्या शय्येवर बोलावण्यासाठी मी न थांबता प्रार्थना करत आहे.

ਜੈਸੇ ਮਦ ਪੀਏ ਗ੍ਯਾਨ ਧ੍ਯਾਨ ਬਿਸਰਨ ਹੋਇ ਤਾਹੀ ਮਦ ਅਚਵਤ ਚੇਤਨ ਪ੍ਰਕਾਰ ਹੈ ।੬੬੬।
जैसे मद पीए ग्यान ध्यान बिसरन होइ ताही मद अचवत चेतन प्रकार है ।६६६।

ज्याप्रमाणे मादक पदार्थाचे सेवन केल्याने सर्व भान आणि चैतन्य नष्ट होते, (मनुष्य बेशुद्ध होतो), आता ते नाम अमृताच्या रूपात प्यायले, ते आंतरिक चैतन्याचे साधन झाले आहे. (६६६)