चार युगांच्या जगात, जीवनाच्या दिवसाच्या चार चतुर्थांश आणि रात्रीच्या चार चतुर्थांशांना महान आपत्ती समजा, हा खेळ नियमितपणे खेळला जातो.
चाओपर्हच्या फासे-काळ्या-गॅमनसारख्या खेळाप्रमाणे, सांसारिक खेळाची प्रगती कधीकधी सर्वोच्च, माफक किंवा निम्न असते. मायेच्या तीन लक्षणांमध्ये राहणारे लोक ऐहिक आणि आध्यात्मिक ज्ञानाच्या वादात अडकतात.
एक दुर्मिळ गुरूभिमुख, गुरु अनुयायी मायेच्या या तीन गुणांना (रज, तम आणि सत्व) वाईट मानतो आणि त्यापासून मुक्त होण्याचा प्रयत्न करतो.
जग हा चार रंगी फास्यांचा खेळ आहे. चौपराच्या खेळाप्रमाणे ज्यात दोन फासे वापरले जातात आणि बरेचदा अनुकूल पडतात, त्याप्रमाणेच ईश्वरी पुरुषांच्या संगतीत राहून व अंगीकारून वारंवार जन्मापासून मुक्ती मिळू शकते. (१५७)